စကၠန္႔ေလးေတြ တိုက္စားသြားတိုင္း
အလြမ္းေတြ ကိုယ္စားျပဳသြားတယ္။
မ်က္ေတာင္ေလး တစ္ခ်က္ခတ္လိုက္တိုင္း
အလြမ္းေတြ ဆင့္သြားတယ္။
ႏွလံုးခုန္သံ တထိတ္ထိတ္ၾကား
အလြမ္းေတြ ပိုသြားတယ္။
ငံု႔မိုးၾကည္႕ေနတဲ႔ မင္းမ်က္၀န္းအိမ္ၾကား
ငါ့ႏွလံုးသားေလး အလြမ္းေတြ ေ၀သြားတယ္။
အိုးးးးးးးးးကမ ၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုပါလား..ဘယ္ေတာ့လဲ ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ ၂၀၁၂တဲ႔။ ကမ ၻာပ်က္ရင္ မငံု တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ သိခ်င္တဲ႔ မႏွင္း နဲ႔ မသီတာတို႔ေရ..

ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္သလဲ
မိသားစုနဲ႔ ..သိပ္ခ်စ္တဲ႔ မိသားစုနဲ႔ ေနာ္ခမ္းအပါအ၀င္ေပါ့။ ဒါေပမဲ႔ ေနာ္ခမ္းကိုေခၚထားလိုက္ရင္ တရားမွ်တပါ့မလား။ သူခ်စ္တဲ႔ မိသားစုေလးနား ေနခ်င္ရွာမွာမို႔ သေဘာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေမးၾကည္႔လိုက္ဦးမယ္ေနာ့.

ဘာေတြခံစားေနရမလဲ
ဒီမိသားစုေလးနဲ႔ အျပီးခြဲရေတာ့မယ္ဆိုတဲ႔အေတြးေၾကာင့္ နင့္ေနေအာင္ခံစားရလိမ္႔မယ္။

ဘာေတြျပင္ဆင္ထားသလဲ
ေသျခင္းတရားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အေကာင္းဆံုးက မိသားစုေတြနဲ႔အတူ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားကိုႏွလံုးသြင္းရင္းေနမယ္။

၀မ္းနည္းမိမွာက
ဘာတစ္ခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မလုပ္ရေသးပဲ ေလာကၾကီးကေန ထြက္သြားရေတာ့မွာမို႔

ေၾကာက္လန္႔မိတာက
ကမ ၻာပ်က္ခ်ိန္မွာ ၾကံဳေတြ႔ရမဲ႔ နာက်င္မွဳ႕

ေဆာင္ထားခ်င္တာက
ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္ရဲတဲ႔ သတၱိေလးတစ္ခု

ဘာေတြေရးမိမလဲ
စိတ္ထဲမွာ ရွိသမွ်ခံစားခ်က္ေတြ ကာရန္ညီညီ မညီညီ ခ်ေရးမယ္။

ေတြးမိေတြးရာ အေတြး
ေနာ္ခမ္းေရာ ဘယ္လိုေနမလဲ။ ( မငံုအနားမွာသာ သူမရွိေနရင္ေပါ့)

ဂုဏ္ယူခ်င္တာက
မိဘအတြက္ သမီးအလိမၼာတေယာက္ မဟုတ္ခဲ႔ေပမဲ႔ မဆိုးခဲ႔ဘူးလို႔ ၾကံဖန္ဂုဏ္ယူမယ္။

ရွာၾကံေျဖသိမ္႔တတ္တာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေလ။

က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ႔ဥဒါန္း
အသင္ေလာက..အခုေတာ့ သင္ေျပာသမွ်ျဖစ္ေနပါျပီ။ ( စိတ္ထဲရွိသလို ေအာ္လိုက္မွာေလ)
ဒီပိုစ္႔ေလးကို မၾကာခင္ ကႏ ၱာရေျမေလးမွ အျပီးထြက္ခြာေတာ့မဲ႔ ညီမေလး AngleShaperအတြက္ေပါ့။ သူ႔အတြက္ ႏွုတ္ဆက္ပြဲေန႔မွာ ကိုပီတာဆီမွ ငွားလာတဲ႔ မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ ၀န၀ါသီေဥယ်ဓမၼာမိေထရ္ ရဲ႕ ဥာဏဒသနကထာ စာအုပ္ေလးထဲက အေျမွာက္အပင့္ဆိုတဲ႔ တစ္ပုဒ္ကို ၾကိဳက္တယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္ေလ။ Dim ေရ အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္ေလး ေပးပါရေစေနာ္။

“ အေျမွာက္သည္ ပင့္တင္ေပးမွသာ ေျမာက္ေစ၏။ ပင့္လွ်င္လည္း ေျမွာက္ျပီးသား ျဖစ္ေနတတ္၏။ ထိုေျမွာက္ပင့္မွဳသည္ တြန္းပို႔ျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ျပီး အတြန္းအပို႕ ၊ အေျမွာက္အပင့္ အားကုန္လွ်င္ေသာ္ ခ်ေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာျပီ “

ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ေလာကမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျမွာက္ပင့္ေျပာဆိုျပီး လုပ္ကိုင္ေပး ေျပာေပးျခင္းသည္ သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားေရးအတြက္္ ျဖစ္ေစတယ္ေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႔က်ေတာ့ ေျမွာက္ပင့္ ေျပာျပီး ေပါင္းသင္ျခင္းမွာ မနာလိုျပီး ေပါင္းျခင္းျဖစ္တယ္ေနာ္။ ေျမွာက္ပင့္ေပးျပီး အက်နာေအာင္ လုပ္တယ္ေလ။ လူ႔ေလာကမွာ အေျမွာက္အပင့္ၾကိဳက္သူတိုင္းကို သူတို႔အလိုက် ေျပာဆိုေပးလိုက္ပါက ေျမာက္ေပးလွ်င္ စဥ္းစားဥာဏ္မရွိ ၊ မသံုးေတာ့ပဲ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္အထင္ၾကီးျပီး ငါမွငါ တေကာေကာကာ လႊတ္ထြက္သြားၾကေတာ့တယ္။

ျပီးေတာ့ ဒီစာအုပ္ေလးမွာ ေဖာ္ျပထားတာက ဆရာေတာ္ရဲ႔ေရးသားထားတဲ႔ ဥပမာေလးက သိပ္သဘာက်ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

" ငါစြဲမကင္းေသးေသာ ပုထုစဥ္လူသားတိုင္းတို႔၏ မ, စမွဳသည္ ငွင္းခ်ဖို႔ရန္အတြက္ခ်ည္းပင္ မဟုတ္ေလာ " တဲ႔။

ႏြားရွင္သည္ ခိုင္းစားႏြားၾကီးတို႔ကို အစာေကၽြးေနျပီ။
ၾကက္ေမြးသမားက သူ႔ၾကက္ေတြကို က်က်နနထားသည္။
၀က္ေမြးသမားက သူ႔၀က္ကို စနစ္တက် ေကၽြးထားသည္။

အဲဒီဥပမာကိုၾကည္႔တာနဲ႔တင္ သူတို႔ရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ အသီးသီးကို ေခါက္ၾကည္႔က အမနဲ႔ အခ်အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိႏိုင္တယ္
လို႔ ေရးသားထားတယ္ေလ။

ေနာက္ မယားက သူ႕လင္သား အလုပ္စိတ္ဓာတ္မက်ရန္ အားေပးသည္။
ဇာတ္ရံုပိုင္ရွင္က ဇာတ္မင္းသား အားမငယ္ရန္ ေျမွာက္စားသည္။
စီးပြားေရးသမားက အလုပ္သမားမ်ားကို စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေပးသည္။
ေလာင္းကစားသမားက အားကစားသမားမ်ားကို လာဘ္ေပးေနသည္။

ဒီဥပမာကိုၾကည္႔ရင္ အေျမွာက္အပင့္အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရိပ္မိတတ္ရာ၏။

ေျမွာက္တိုင္း မေျမာက္ပါနဲ႔။ ေျမာက္တိုင္းအခ်ခံရမွာေသခ်ာျပီ။ အခ်ဟူေသာ စကားသည္ အေျမွာက္မွ ကပ္ပါလာေသာ အဓိပၸာယ္ခ်ည္း။ ဘယ္ကိစၥမဆို မေျမွာက္ပဲ ခ်လို႔မရ ။ဒါေပမဲ႔ မခ်ပဲ ေျမွာက္လို႔တယ္
တဲ႔။

အခ်မခံလိုလွ်င္ အေျမွာက္မခံပါေလႏွင့္။
အေျမွာက္မခံလိုလွ်င္မပင့္မခံပါေလႏွင့္။


အၾကိမ္တဆယ္တရာ ေျမာက္ပင္ ေျမွာက္ျငားေသာ္လည္း မိမိဘက္မွ မေျမာက္ပါက အခ်မခံရပါ။ ကိုယ္မေျမွာက္သေရြ႕ သူတို႔ႏွဲ႔ေနၾကမယ္။ ပသေနၾကမယ္။ သူေျမွာက္တိုင္း တခါေျမာက္ပါက အဲဒီမွာတင္ အခ်ခံရမည္လို႔ ဆရာေတာ္က ဆံုးမေရးသားထားပါတယ္။

ဒီပိုစ္႔ေလး ျဖစ္လာေအာင္ စာအုပ္ေပးငွားတဲ႔ ကိုပီတာ (ကိုပီတာရဲ႔အေတြးပံဳရိပ္မ်ား)နဲ႔ ဒီစာစုေလးကို ၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ႔ ညီမေလး Dimတို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႔အေရးအသားမ်ား မပ်က္ေအာင္ ၾကိဳးစားေရးေပးထားပါတယ္။ အမွားပါသြားရင္ ဒါဟာ ကၽြန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ပါ။ မူရင္းစာမွ အမွားမ်ား မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေျပာပါရေစရွင့္။


ေခါင္းထဲကိုေရာက္လာတဲ႔ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခုကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူမ်ားေတြအတြက္ျဖစ္ျဖစ္ ပိုစ္႔တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔ ခ်ေရးဖို႔ ျမန္ဆန္ခဲ႔ေပမဲ႔ ဘာလို႔မ်ား ခ်စ္ရသူအတြက္က်ေတာ့ စာတစ္လံုးဆိုတာေတာင္ ထြက္မလာတာလဲ။ ေရးလိုက္ ဖ်က္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ယူျပီး ေရးေပမဲ႔လဲ စိတ္တိုင္းမက်ေနဘူး။ ဘယ္လိုမွ မၾကိဳက္ေနဘူး။ လိုအပ္ေနတယ္။ အမ်ားၾကီးလိုအပ္ေနတယ္။ ခ်ေရးလို႔မရေနဘူး။ တစ္ခုခုကိုဆို ခ်ေရးလိုက္ရင္ ေျဖာင့္ေနတာပဲ။ လက္ကလဲ သြက္တယ္။ ေမာင့္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ေရးမယ္ဆို ဘာတစ္ခုမွ ထြက္မလာဘူး။ အရင္ကတည္းက ေမာင့္အတြက္ ေရးခ်င္တယ္။ ကိုယ္႔ခ်စ္သူအတြက္ ေရးေပးၾကတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးေတြကို ဖတ္ၾကည္႔ျပီး သေဘာက်ရတယ္။ ေမာင့္အတြက္လဲ ေရးေပးခ်င္စိတ္ေတြ တအားျဖစ္မိတယ္။

ေမာင့္ရဲ႕ ေနရာတကာ ပိယိင္း စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ၊ ပိယိင္းအတြက္ပဲ ဦးစားေပးနံပါတ္တစ္ေနရာမွာ ထားတာတို႔ ၊

ပိယိင္း ေပ်ာ္ရင္ ေမာင္ပိုေပ်ာ္သြားျပီး ပိယိင္း စိတ္ဆုိးရင္ ေနလို႔မရေအာင္ ပ်ာယာခတ္ေနတာတို႔ ၊

ပိယိင္း မ်က္ရည္က်ရင္ ေမာင္ ထပ္တူ ခံစားျပီး မ်က္ရည္က်ေပးခဲ႔တဲ႔ ဘယ္သူ႔မွ နားမလည္ႏိုင္တဲ႔ ျဖစ္ရပ္ေတြတို႔ ၊

တမင္ဂ်ီက် ဂ်စ္တိုက္ျပီး ကေလးေခ်ာ့ကဗ်ာ ၊ ပံုျပင္ေတြကို ေျပာခိုင္း ၊ ရြတ္ခိုင္းတာေတြကို အလိုလုိက္ျပီး ရြတ္ခဲ႔ ေျပာေပးခဲ႔တာတို႔ ၊

ပိယိင္း မ်က္ႏွာ ျပဲံဳးေနတာပဲ လိုလားျပီး။ မ်က္ႏွာတခ်က္အညွိဳးမခံတဲ႔ ေမာင့္အခ်စ္ေတြ ၊

တခါတခါ လူၾကီးတေယာက္လို စိတ္ပူျပီး ဆူပူေနေပမဲ႔ မ်ားေသာအားျဖင့္ ယုန္ေလးလို တကယ္႔ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလး နာခံေနတဲ႔ ေမာင့္မ်က္ႏွာ ၊

ပိယိင္း ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ စိတ္ပူျပီး လူနာေစာင့္သဖြယ္ ၊ လိုအပ္ခ်ိန္တိုင္း ေနေပးခဲ႔တာေတြ တျခားတျခား ေသးေသးမႊားမႊားေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေသးတယ္။ ေမာင့္ခ်စ္ခဲ႔ ဂရုစိုက္ခဲ႔ အလိုလုိက္ခဲ႔တာေတြကို စာလံုးစီျပီး ေရးျပခ်င္တယ္။ ေရးလို႔မရေနဘူး။

ဒီလိုပဲ ေမာင္ ခ်စ္မွန္း အလိုလိုက္မွန္း အေလ်ာ့ေပးမွန္း သိလို႔ ကန္းတက္ျပီး အႏိုင္ယူခဲ႔ ၊ ခဏခဏ စိတ္ေကာက္၊ မရမက ဂ်ီတိုက္၊ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးရွာ ၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ ၊ မ်က္ရည္က်ေအာင္ လုပ္ခဲ႔တာေတြ ျပန္ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။ ဘယ္လိုစကားလံုးမ်ိဳးေတြနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ ေျပာမျပတတ္ေနဘူး။

ေမာင့္ရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳ႕ေအာင္ စိတ္ပူမွဳ႔ေအာက္မွာ ေနသားက်ေနလို႔ ေမာင္မရွိရင္ မလုပ္တတ္၊ မေနတတ္သလိုျဖစ္ေနတာေတြ ေျပာျပခ်င္ေနတယ္။ မနက္ဆိုလဲ ေမာင္ မႏိုးရင္ အိပ္ရာက မထတတ္သလို၊ ေန႔လည္ဆိုလဲ အလုပ္ေတြ မ်ားေနတာကို သိရက္နဲ႔ စိတ္ေကာက္ခ်င္တာက ေမာင့္ကိုလြမ္းလို႔ ၊ ညေရာက္ေတာ့လဲ စာဖတ္ေနတာကို ရေအာင္ေႏွာက္ယွက္ျပီး ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ ဆံုးရွံဳးေအာင္ လုပ္မိေနတာေတြက ေမာင့္ကို ခ်စ္လို႔ ဆိုတာေတြ သိေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ စကားလံုးလွလွ သံုးျပီး ေမာင့္အတြက္ အမွတ္တရေလးတစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပခ်င္တယ္။ ေရးလို႔မရေတာ့ ေမာင့္အတြက္ ပိယိင္းတို႔ ျဖစ္ေနတာေတြနဲ႔ ထပ္တုူက်ေနတဲ႔ ဒီသိခ်င္းေလးကို နားေထာင္ျပီး ပိယိင္းေျပာခ်င္တာေလးကို နားလည္ေပးပါေနာ္။

N

ခ်စ္လွစြာေသာ ဘြားကီမွ တဂ္လိုက္ပါတယ္။ ေျမးမေလး မငံု (Ngon)ကလဲ အဂၤလိပ္စာ အေရးအသားကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ မေရးတတ္ေနဘူး။ (အၾကြားမ်ားလြန္သြားလား မသိဘူး။)ဘယ္လို ေရးရင္ေကာင္းမလဲလို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒစ္ရွင္နရီလွန္ရမွာလဲ ပ်င္းေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး Quotesမ်ားကို ၀င္ဖတ္တတ္တဲ႔ အက်င့္အတိုင္း ဖတ္ေနရာမွ တေရးႏိုး အၾကံေပၚဆိုသလို ဒီ Quotes မ်ားထဲမွ Buddha Quotes မ်ားကို ဖတ္ရင္း ေ၀မွ်ခ်င္တာနဲ႔ ကူးယူျပီး ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ခုႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။

All things appear and disappear because of the concurrence of causes and conditions. Nothing ever exists entirely alone; everything is in relation to everything else.

All that we are is the result of what we have thought. If a man speaks or acts with an evil thought, pain follows him. If a man speaks or acts with a pure thought, happiness follows him, like a shadow that never leaves him.

Believe nothing, no matter where you read it, or who said it, no matter if I have said it, unless it agrees with your own reason and your own common sense.

Just as treasures are uncovered from the earth, so virtue appears from good deeds, and wisdom appears from a pure and peaceful mind. To walk safely through the maze of human life, one needs the light of wisdom and the guidance of virtue.

On life's journey faith is nourishment, virtuous deeds are a shelter, wisdom is the light by day and right mindfulness is the protection by night. If a man lives a pure life, nothing can destroy him.

There are only two mistakes one can make along the road to truth; not going all the way, and not starting.

To enjoy good health, to bring true happiness to one's family, to bring peace to all, one must first discipline and control one's own mind. If a man can control his mind he can find the way to Enlightenment, and all wisdom and virtue will naturally come to him.


(၀န္ခံခ်က္။။ကၽြန္မရဲ႕အေရးအသားမ်ားမဟုတ္ပါဘူး။့http://www.brainyquote.com/quotes/authors/b/buddha.html မွBuddha Quotes မ်ားကို ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ )
Happy birthday ကိုရဲ

ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္ေလးမ်ားကို စတင္ရြာသြန္းေစတဲ႔ ေမာင္ေလး ကိုရဲ ဒီေန႔ ၈.၁၀.၂၀၀၉ မွာက်ေရာက္တဲ႕ ေမြးေန႔မွစ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာရွိပါေစေနာ့။

ကိုရဲေရ..နင္နဲ႔ ငါစတင္ ခင္ခဲ႔တာေတြကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ ရယ္စရာေတြခ်ည္းပဲေနာ္။ စခင္ခ်ိန္ကတည္းကေန ဒီေန႔ခ်ိန္ထိ ေမာင္ႏွမအရင္းသဖြယ္ ခင္မင္ခြင့္ရၾကတယ္။ နင္ေျပာတဲ႔အတိုင္းေပါ့။ ငါက နင့္ရဲ႕တသက္လံုးအစ္မအရင္းတစ္ေယာက္ေပါ့။ ဆက္ျပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ဆဲ ၊ တစ္ေယာက္ ၀မ္းနည္းမွဳ႔ကို တစ္ေယာက္ မွ်ေ၀ေပးေနဆဲ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႕ေတြ ခြဲေ၀ေနဆဲပဲေပါ့။ နင့္ေမြးေန႔အၾကိဳရက္မွာ ငါနဲ႔နင္ ရန္ျဖစ္ၾကတာကို ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အခု ျပန္ေခၚျပီေနာ္။

နင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ဒီ"မငံု "ဆိုတဲ႔နာမည္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးေနာ့။ နင္စာေတြ ျပန္ေရးသင့္တယ္။ နင္ တည္ေဆာက္ေပးခဲ႔လို႕ ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္မ်ား ကဆက္လက္ရြာသြန္းႏိုင္သလို နင့္ရဲ႕ ေလလြင့္သူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ေရာက္တတ္ရာရာအေတြးမ်ားဆိုတဲ႔ ပိုစ္႔ေကာင္းေလးေတြ ေ၀မွ်တဲ႔ေနရာေလးကိုလဲ ငါေမွ်ာ္ေနတယ္ေလ။

အမွန္ဆို နင္ ပါ၀င္လွဳပ္ရွားထားတဲ႔ ေတာင္ေပၚသားတို႔ ဆံုဆည္းရာ (ေတာင္ပိုင္းရွမ္း) နဲ႔ ေမာ(၀္)ရွမ္းေျမတို႕ ရွိေသးတယ္ေလ။ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ့။ ငါတ္ု႔ ေမာ(၀္) ေမာင္ႏွမေတြ ေစာင့္ေနတယ္။

အခု ေမာ(၀္)ရွမ္းေျမမွာတင္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို နင့္ေမြးေန႔အမွတ္တရ အျဖစ္ ငါ့အိမ္ေလးမွာ ေ၀မွ်ခ်င္တယ္။ ေမေမကို လြမ္းေနတဲ႔ နင့္အတြက္ ေမြးေန႔ေလးမွာ ငါတို႔လဲ မွ်ေ၀ခံစားလြမ္းေပးတယ္ေနာ္။ နင္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူးေလ ကိုရဲ ရ။

လြမ္းတရ္ “ေမေမ”
တစ္ခ်ိန္က
ေမေမ ခ်က္ေကြ်းခဲ့တဲ့ ဟင္းခြက္ေလးေတြကိုေပါ့
ျမိဳ ႔ျပမြမ္းက်ပ္မႈေတြရဲ ႔အလည္
အားငယ္စြာရုန္းကန္ရင္း
သားအေရာက္ျပန္ခဲ့မယ္ “ေမေမ”

လြမ္းတရ္ “ေမေမ”
တစ္ခ်ိန္က
ေမေမ ခ်ဳပ္ေပးခဲ့တဲ့ အက်ႋေလးေတြကိုေပါ့
ေဆးဆိုးပန္းရိုက္မ်က္ႏွာေတြရဲ ႔အလည္
ႏြမ္းလွ်စြာျပန္လည္ျပံဳးျပရင္း
သားအေရာက္ျပန္ခဲ့မယ္ “ေမေမ”

လြမ္းတရ္ “ေမေမ”
တစ္ခ်ိန္က
ေမေမ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ အားေပးစကားေလးေတြကိုေပါ့
ဟန္ေဆာင္မုသားစကားေတြရဲ ႔အလည္
တိုးေ၀ွ႔လို႔ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း
သားအေရာက္ျပန္ခဲ့မယ္ “ေမေမ”

လြမ္းတရ္ “ေမေမ”
တစ္ခ်ိန္က
ေႏြးေထြးတဲ့ ေမေမရဲ ႔အခ်စ္ေမတၱာေတြကိုေပါ့
မာယာေတြျပည့္ေနတဲ့ အခ်စ္ေမတၱာေတြရဲ ႔အလည္
ႀကိဳးစားလို႔ရုန္းထြက္ရင္း
ေႏြးေထြးတဲ့ “အေမ့ရဲ ႔အိမ္” ေလးဆီကို သားအေရာက္ျပန္လာခဲ့မယ္ “ေမေမ”

ေ၀းတေျမမွ ေမေမ့ကို ေအာက္ေမ့လြမ္းဆြတ္လွ်က္ (ကိုရဲ)


(မီးပံုေလးကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေပးပို႔ရမွ ယူသံုးထားပါသည္။)

သီတင္းကၽြတ္အခါကို ေရာက္လို႔လာျပီ။ ဒီလိုေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ ေမာင္ႏွမအေပါင္းတို႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာ ရွိၾကျပီး ဘာသာ ၊ သာသနာအက်ိဳးကို ပိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးတယ္ေနာ့။ ဒီလို သီတင္းကၽြတ္ျပီဆိုရင္ ကၽြန္မရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမေလးမွာ သီတင္းကၽြတ္ကာလ ျဖတ္သန္းရပံုေလးကို သတိရမိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ ဓေလ႔အတိုင္း သီတင္းကၽြတ္လျပည္႔မတိုင္ခင္ အဖိတ္ေန႔ညမွာ ဘိုးဘြားမိဘဆရာသမား လူၾကီးသူမမ်ားကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ကန္ေတာ့ေရာက္လာၾကသူမ်ားကို အိမ္ရွင္မ်ားမွ ဟင္းထုတ္မ်ား ၊ အေၾကာ္မ်ား ၊ ေဖ်ာ္ရည္ နဲ႔ တျခား ဧည္႔ခံစရာမ်ားနဲ႔ ဧည္႔ခံၾကပါတယ္။

သီတင္းကၽြတ္အဖိတ္ညကတည္းက တာ၀တိ ံမွ ပတၱျမားေစာင္းတန္း ၊ ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္းမွ ၾကြျမန္းလာတဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားကို ရည္းစူးျပီး ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ပံုေလးမ်ားကိ္ု ရွမ္းစကဴျဖင့္ ျပဳလုပ္ျပီးေရာင္းခ်ထားတာကို ၀ယ္ယူျပီး သစ္သီးပန္းမန္မ်ားျဖင့္ အိမ္ေလသာတံခါးကို ဖြင့္ကာ ဆီမီးထြန္းျပီး ၾကိဳဆိုၾကပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည္႔ေန႔မွာေတာ့ ျမိဳ႔ရွိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားသုိ႕ တစ္ျမိဳ႔နယ္လံုးမွ သြားေရာက္ အတူတူကန္ေတာ့ ၾကပါတယ္။ အဲဒီေန႔မနက္မွာ ဘုရားရွင္ကို ဆြမ္းသစ္သီးပန္းမန္မ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့သလို အိမ္ရွိ ေထာင့္တိုင္းတြင္လည္းေကာင္း ၊ ေရတြင္းမ်ား ၊ ေရကန္မ်ား ၊ ေလွကားမ်ား ၊တံခါးမ်ား စသည္ျဖင့္ ေနရာမ်ားတြင္ ငွက္ေပ်ာအူတိုင္ျဖင့္ ဖက္ခြက္လုပ္ျပီး ငွက္ေပ်ာ္ရြက္ခင္းကာ ထမင္းသစ္သီးမ်ားနဲ႔အတူ စကဴအလံတိုင္ငယ္ေလး စိုက္ျပီး အိမ္ေစာင့္နတ္မ်ား ၊ မျမင္ရတဲ႔ နတ္မ်ားကို ေကၽြးေမြးၾကပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ကေလးမ်ားကေတာ့ ေဗ်ာက္အိုးမ်ား ၊ မီးရွဴးမီးပန္းမ်ား ေဖာက္ျပီး ကစားၾကသလို လူၾကီးလူငယ္မ်ားမွလဲ အိမ္ကို ဆီးမီးမ်ား ထိန္ထိန္ညီးေအာင္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ၾကတယ္ေလ။ ေန႔လည္က ငွက္ေပ်ာဖက္ခြက္ထားခဲ႔တဲ႔ ေနရာမ်ားမွာလဲ ဆီးမီးထြန္းကာ အမွ်ေ၀ေပးပါတယ္။

လမ္းတိုင္း အိမ္တိုင္းတြင္ လ်ပ္စစ္မီးမ်ားျဖင့္ အလွဆင္ျခင္း ၊ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားနဲ႔ အလွဆင္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ထားၾကလို႔ အေတာ္လွပ ေအးခ်မ္းတဲ႔ညေလးတညေပါ့။ ထို႔အျပင္ ျမိဳ႕ရဲ႕အျမင့္ဆံုးေတာင္ တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ဂ်ဴးေတာင္ေပၚသို႔ ပအို၀္႔တိုင္းရင္းသားမ်ားမွ ျမင့္မိုရ္ပြဲအျဖစ္ ဆီးမီးတိုင္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ကာ သြားေရာက္ပူေဇာ္ၾကသလို ၊ ျမိဳ႕လယ္ဘုရားသို႔လဲ ဆီးမီးျဖင့္ စီတန္းလွည္႔လည္ျပီး သြားေရာက္ပူေဇာ္ပါတာ္။ ဂ်ဴးေတာင္ထိပ္သို႔ တေရြ႕ေရြ႕ စီတန္းသြားလာေနတဲ႔ ျမင္ကြင္းေလးကို ေငးၾကည္႔ရတာ သိပ္လွတာပဲ။ ကၽြြန္မတို႔ျမိဳ႕ရဲ႕ ျမိဳ႔လယ္ဘုရားၾကီးမွာလဲ အသံမစဲပဌာန္းရြတ္ျခင္းကို သီတင္းကၽြတ္မတိုင္မီ ခုႏွစ္ရက္ကတည္းက ရြတ္ဖတ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ျမိဳ႕ေလးမွာေတာ့ သီတင္းကၽြတ္ဆိုရင္ မိုးတအားရြာေကာင္းေနဆဲပါပဲ။ မိုးစိမ္႔စိမ္႔နဲ႔ ေအးေနေပမဲ႔ လူၾကီးမိဘအိမ္မ်ားကို လွည္႔လည္ ကန္ေတာ့ၾကတဲ႔အမွဳ႕ကေတာ့ မပ်က္ၾကပါဘူး။

ေနာက္ေန႔မ်ားမွာလဲ ျမိဳ႕နီးစပ္မွ ရြာမ်ားမွ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား ၊ ေတာင္ေပၚရွိ ဘုရားမ်ားသို႔ သြားေရာက္ အုပ္စုဖြဲ႕ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ျမိဳ႔ရဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ကေတာ့ ခုႏွစ္ရက္ခုႏွစ္လီလို ဆိုလိုလို႔ရပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား ၊ တျခားေဆြမ်ိဳးလူၾကီးမ်ားဆီ ကန္ေတာ့လို႔မျပီးႏိုင္ပါဘူး။ ပအို၀္႔လူမ်ိဳးမ်ားလွတဲ႔ ကၽြန္မတို႔နယ္ေလးမွာေတာ့ လယ္ယာခြင္နားက တစ္လလံုးနီးပါး တစ္ရြာ၀င္တစ္ရြာထြက္ ကန္ေတာ့သြားၾကပါတယ္။

ဒါေလးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ျမိဳ႕႔ေလးရဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ရိဳးရာေလးပါ။