ရွမ္းႏွစ္ကူး ( ဒူဘိုင္း)

Myy,Suung Pi Mai Tai - 2104 !!!

ႏို၀င္ဘာ ၁၉ ရက္ ည ၈:၃၀အခ်ိန္တြင္ ဒူဘိုင္းရွိ open beach မွာ ရွမ္းႏွစ္ကူးပြဲေလးကို ဒူဘိုင္းေရာက္ ရွမ္းေမာင္ႏွမမ်ားက က်င္းပဲ႔ၾကတယ္။ ဒူဘိုင္းေရာက္ ရွမ္းမ်ားအေနနဲ႔ လူအနည္းအက်ဥ္းမွ်သာရွိသည္က တစ္ေၾကာင္း ၊ ရွမ္း၀တ္စံုမ်ား ပါလာျခင္းမရွိလို႔ အမ်ိဳးသားမ်ားေလာက္သာ ရွမ္းေဘာင္းဘီကို ၀တ္ဆင္ျပီး အထိမ္းအမွတ္ ပိုစ္႔ရွပ္မ်ားကိုသာ ဆင္တူ၀တ္ဆင္ၾကပါတယ္။ ရွမ္းေမာင္ႏွမမ်ား စံုစံုညီညီ လာေရာက္ၾကသလို နီးစပ္ရာ ျမန္မာမ်ားမွလဲ ဒီပြဲကိုလာေရာက္ၾကပါတယ္။

အမွတ္တရ အက်ီၤေလးေပၚမွာ ေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးကေတာ့ "လူကသာ သဲကႏၱာရတိုင္းျပည္မွာ ဝမ္းစာရွာေနေပမယ့္ က်ားစိတ္ဓါတ္ကေတာ့ ရွမ္းေတာင္တန္းမွာပဲ ေမြ႔ေပ်ာ္တယ္ "တဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸာယ္ရွိလိုက္လဲ။ လူမ်ိဳးအသီးသီးမွာ ကိုယ္စားျပဳ သေကၤတေလးေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ရွမ္းဆိုတာနဲ႔ အားမာန္ျပည္႔တဲ႔ က်ား သေကၤတေလးကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ားဆိုေသာ သေဘာသဘာ၀က ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲမွာပဲ က်င္လည္က်က္စားတတ္ေပမဲ႔ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေနရင္းေတာေတာင္ေရေျမနဲ႔ ေ၀းလံတဲ႔ သဲကႏၱာရပင္လယ္ေလးမွာ ၀မ္းစာေရးအတြက္ လာေရာက္ ရွာေဖြစားေသာက္ရတဲ႔ ဘ၀ ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီခႏၶာကိုယ္က သဲကႏ ၱရပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ က်က္စားေနေပမဲ႔ ၀ိညာဥ္နဲ႔ အိမ္မက္မ်ားကေတာ့ ေနရင္းေတာေတာင္ ( ရွမ္းေတာင္တန္းၾကီး)ကို တမ္းတေနတယ္ေလ။

ရွမ္းရုိးရာ ကုိယ္ပုိင္ျပကၡဒိန္တြက္ကိန္းမ်ားအရေတာ့ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးရက္ဟာ ႏွစ္စဥ္ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔ ပုံမွန္က်ေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္။ ရွမ္းျပကၡဒိန္အရ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားဟာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုိ စတင္ေရတြက္တဲ့ေနရာမွာ တန္ခူးလမွာ စတင္ၿပီး မေရတြက္ပါဘူး။ နတ္ေတာ္လမွာ အၿမဲစတင္ ေရတြက္ပါတယ္။ ရွမ္းဘာသာနဲ႔ဆုိရင္ နတ္ေတာ္လဟာ “လိန္စိန္”(ပထမဦးဆုံးလ)လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရွမ္းရုိးရာ ျပကၡဒိန္ကိန္းခန္းအရ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕အစကုိ ျမန္မာလုိ နတ္ေတာ္လမွာ စတင္ေရတြက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အခုေရာက္ဆဲ့ ရွမ္းႏွစ္သစ္အရကေတာ့ ၂၁၀၄ ခုႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက မသိလုိ႔ ေမးၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ရွမ္းခုႏွစ္သကၠရာဇ္က ျမန္မာေကာဇာသကၠရာဇ္ထက္ ပုိမ်ားေနတာလဲ-ဆုိၿပီး ေမးၾကတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျဖရရင္ေတာ့ ျမန္မာသကၠရာဇ္ကုိ ျမန္မာဘုရင္မ်ားက ရာဇ၀င္သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သုံးႀကိမ္သုံးခါ သကၠရာဇ္ေတြ ၿဖိဳခဲ့ၾကတယ္။ ရွမ္းသကၠရာဇ္ကေတာ့ စတင္ေရတြက္သည္မွစၿပီး ဘယ္ဘုရင္ ဘယ္ေစာ္ဘြား ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားကမွ မၿဖိဳခဲ့လုိ႔ အခုလုိ အေရအတြက္အားျဖင့္ ပုိမ်ားေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ရွမ္းသကၠရာဇ္ဟာ သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္က အရင္းခံခဲ့လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းမ်ား မုိင္းေမာျပည္ေထာင္(ယခု တရုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္)ေခတ္မွာ စ၀္ခြန္ေဟာင္လုိ႔ ဘြဲ႕ေတာ္တြင္ခဲ့တဲ့ ရွမ္းရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဟာ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါမ်ားနဲ႔အတူ အိႏၵိယ သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ ပိက်ပဋကတ္သုံးပုံက်မ္းမ်ား သြားေရာက္ေလ့လာ ပင့္ေဆာင္ခဲ့တယ္လုိ႔ သမုိင္းမ်ားက ဆုိပါတယ္။ စ၀္ခြန္ေဟာင္နဲ႔သာသနာျပဳအဖြဲ႕မ်ား ေနရင္းမုိင္းေမာျပည္ေထာင္သုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္လာေသာ ခုႏွစ္မွာ သာသနာသကၠရာဇ္ ၄၅၀ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ စ၀္ခြန္ေဟာင္နဲ႔အဖြဲ႕သားမ်ား ပိဋကတ္သုံးပုံက်မ္းျမတ္မ်ားပင့္ေဆာင္လာေသာခုႏွစ္ကုိ အထြဋ္အျမတ္ခုႏွစ္အျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး မုိင္းေမာဘုရင္နဲ႔ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညုိေလးစားသူမ်ားက သာသနာသကၠရာဇ္ ၄၅၀ မွာ ရွမ္းသကၠရာဇ္ကုိ စတင္ေရတြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သည္ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၄၅၀ သည္ ရွမ္းမ်ားရဲ႕သကၠရာဇ္အစျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွမ္းသကၠရာဇ္ကုိ သိခ်င္ရင္ ေရာက္ဆဲသာသနာသကၠရာဇ္ကုိတည္ ၄၅၀ ႏုတ္လုိက္ရင္ အဲဒါ ရွမ္းသကၠရာဇ္ပါပဲ။

ေနာက္ အစီအစဥ္မ်ားကိုစတင္ေတာ့ ကိုစိုင္းျမထြန္းမွ အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးျပီး ကိုစိုင္းခြန္ဆစ္မွ ႏွုတ္ဆက္စကားေျပာေပးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကိုစိုင္းျမထြန္းမွ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးနဲ႔ ပက္သက္ျပီး သိေကာင္းစရာ ရာဇ၀င္ကို ေျပာျပျပီးေနာက္ တက္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ားမွ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးၾကတယ္ေလ။

ညသန္းေခါင္ ၁၂နာရီအေရာက္မွာေတာ့ ကိုစိုင္းစံထြန္းမွ ရွမ္းႏွစ္ကူးဆုေတာင္းကို ေျပာၾကားေပးျပီး ရွမ္းအမ်ိဳးသားအလံေတာ္ သီခ်င္းကို သီဆိုၾကပါတယ္။ Gwamm Zom Bi Nawng သီခ်င္းကို စုေပါင္းဆိုျပီး လပ္တီးသီခ်င္္းျဖင့္ ၀ိ္ုင္းဖြဲ႔ကၾကေတာ့ ေဘးမွာ ၾကည္႔ေနၾကေသာ ကမ္းေျခကိုေရာက္ေနၾကတဲ႔ အပန္းေျဖလူမ်ားမွလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၾကည္႔ၾကသလို ၀င္ေရာက္လဲ ကၾကပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ စုေပါင္းဓာတ္ပံုရွိုက္ၾကျပီး အေကၽြးအေမြးမ်ားနဲ႔ စုေပါင္း၀ိုင္းဖြဲ႔စားေသာက္ၾကပါတယ္။ ျပီးေနာက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား လဲလွယ္ၾကျပီး တညလံုး စုေပါင္းသီဆိုကၾကျခင္းျဖင့္ ကမ္းေျခေလးမွာ ရွမ္းႏွစ္ကူးကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏႊဲခဲ႔ၾကပါတယ္။

ဒူဘိုင္းေရာက္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ အနည္းအက်ဥ္းသာရွိလို႔ အခုလုိပဲ က်င္းပၾကိဳဆိုႏိုင္ေပမဲ႔ ေနာင္ႏွစ္မ်ားမွာ ဒီထက္ပိုျပီး ေကာင္းေအာင္ ေနာက္ အျခားသူမ်ားပါ လာေရာက္ ၾကည္႔ရူ႕ေလ႔လာႏိုင္ေအာင္ က်င္းပၾကမယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ တျခားအေ၀းေရာက္ ရွမ္းေမာင္ႏွမမ်ားလဲ စည္းစည္းကားကား က်င္းပၾကတာကို ေတြ႔ျမင္ရတယ္ေလ။ ၾကားသိရသေလာက္က

ကယ္ရီဖိုးနီးယား, LA, စကၤာပူ…ႏို၀င္ဘာလ 14 ရက္ေန႔ ၊
ထိိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္....ႏို၀င္ဘာလ 16 ရက္ေန႔ ၊
မေလးရွား….ႏို၀င္ဘာလ 17 ရက္ေန႔ ၊
ယူေက …..ႏို၀င္ဘာလ 20 ရက္ေန႔ ၊
ကိိုးရီးယား...ႏို၀င္ဘာ 22 ရက္ေန႔

ဘယ္လိုပဲ က်င္းပခြင့္ရပေစ။ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားအေနနဲ႔ ကိုယ္႔ႏွစ္သစ္ေလးကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ က်င္းပတာ ျမင္ရေတာ့ ၀မ္းသာတယ္။ မႏွစ္ ၂၁၀၃ခုႏွစ္ ရွမ္းႏွစ္ကူးမွာ ထုတ္တဲ႔ အက်ီၤဒီဇိုင္းေပၚမွာ ေရးတဲ႔ စာသားေလးအတိုင္းေပါ့။ " ေရျခားေျမျခား ေရာက္ေနလဲ ရွမ္းဟာ ရွမ္းပါပဲ"တဲ႔။ ရွမ္းျပည္နယ္မွာလဲ ရွမ္းႏွစ္ကူးပြဲေလးကို ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ေအးျမမွဳ႕ေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏႊဲေနၾကတာကို သတိရမိတယ္။ ဒူဘိုင္းေဆာင္းရာသီေလးကေတာ့ မေအးေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဒီပြဲကိုေရာက္လာတဲ႔ ရွမ္းေမာင္ႏွမတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္တဲ႔ ရွမ္းေတာင္တန္းၾကီးရဲ႕ ေအးျမမွဳ႔နဲ႔ ခ်ယ္ရီေတြကို ခံစားေနရတယ္။

ဒီရွမ္းနွစ္သစ္ကူးပြဲၿဖစ္ေၿမာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖၚေဆာင္သူမ်ား ၿဖစ္ၾကေသာ ကိုစိုင္းမုိင္းစင္၊ ကိုစိုင္းၿမထြန္း နွင့္ ကိုစိုင္းစံထြန္းတို႕အား၄င္း၊အက်ီၤ ဒီဇုိင္းဆြဲေပးသူ ကိုစိုင္းဆိုင္မြန္ ( ပြဲစဥ္တေလွ်ာက္လံုးမွာလဲ ကင္မရာမန္း တာ၀န္ယူပါတယ္) ၊ အက်ီၤမွာယူေပးေသာ မဦး အား၄င္း၊ အခ်က္အၿပဳတ္ နွင္႕ ေနရာထိုင္ခင္း အတြက္ တာ၀န္ယူ စီစဥ္ေပးေသာ ကိုစိုင္းမိုင္းစင္ နွင့္ မမ်ဳိးသီရိေအာင္ တို႕အား ၄င္း၊ တာ၀န္ယူခ်က္ၿပဳတ္ ေပးၾကေသာ ကိုေစာလြင္ေအာင္၊ ကိုစိုင္းဥာဏ္၀င္း၊ ကိုစိုင္းမိုး၀င္း၊ ကိုစိုင္း၀င္းဦး၊ ကိုနန္းထိုက္ တို႕အား၄င္း၊ လက္ေဆာင္မြန္မ်ားကို တာ၀န္ယူစီစဥ္ေပးၾကေသာ duty free မွ ညီမငယ္ အာလူး၊ စိုးစိုး၊ ထူးေရာ္ တို႕အား၄င္း၊ ဂီတာၿဖင္႕ေဖ်ာ္ေၿဖေပးၾကေသာကိုရဲနွင္႕ကိုနိုင္မ်ုိဳးတို႕အား၄င္း၊ မအားမလပ္သည္႕ၾကားမွ လာေရာက္အားေပးခ်ီးၿမင္႕ၾကေသာ ဧည္႕သည္ေတာ္မ်ားနွင္႕ညီအစ္က ိုေမာင္နွမမ်ား အားလံုးကို (tai youth အဖြဲ႕)ကုိုယ္စားေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္၊။ ျပီးေတာ့ ဒီႏွစ္ကူးပိုစ္႔အတြက္ ျပင္ဆင္စရာလိုအပ္သည္႔ အခ်က္အလက္မ်ားကို ကူညီေပးေသာ ကိုစိုင္းျမထြန္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

ေမြးေန႔ရွင္အေတြး

ႏို၀င္ဘာ ၂၄ရက္ စေနေန႔ ညေနေစာင္းမွာ ေကာင္မေလးတေယာက္ ေလာကထဲေရာက္လာတယ္။ အေတာ္ဂ်ီက်တတ္တဲ႔ ၊ ၾကံဖန္ဆိုးတတ္တဲ႔သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆိုးလိုက္တာမ်ား ညဆိုရင္ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရဘူး။ ဘယ္လိုမွ ေခ်ာ့သိပ္လို႔မရဘူးးတဲ႔။ အိမ္ေပၚထပ္မွာ ရွိေနရင္ ေအာက္ထပ္ဆင္းမယ္ ေအာက္ထပ္ဆင္းမယ္နဲ႔ ေအာ္ေန ၊ ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေပၚတက္မယ္ အိမ္ေပၚတက္မယ္နဲ႔ ေသာင္းက်န္း၊ ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္္ ထမင္းစားမယ္ ထေအာ္တယ္။ ဒီသမီးအက်င့္ဆိုးကို သိတဲ႔ မိဘကလဲ ေနာက္ေန႔ညေတြမွာလဲ နားပူနာဆာ လုပ္ဦးမယ္ဆိုတာ သိေတာ့ ၾကိဳတင္ျပီး အိပ္ရာေဘးခ်ထားေပမဲ႔ တကယ္လဲ ေတာင္းေရာ မီးဖိုခန္းက ထမင္းမွတဲ႔။ ရိုက္သာရိုက္ပစ္လိုက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ။

ေက်ာင္းေနရမဲ႔ အရြယ္ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္အေရာက္မွာလဲ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူး။ ေပတီးလုပ္လုိက္တာ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္မွ သူငယ္တန္း စတက္တယ္ေလ။ ေခ်ာ့တခါ ေျခာက္တလွည္႔နဲ႔ အားလံုးရဲ႕ ၀ိုင္း၀န္းၾကီးၾကပ္မွဳ႔ေၾကာင့္သာ စာေတာ္တယ္ေပါ့။ စာသာေတာ္တယ္။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ပါ။ ေက်ာင္းေျပးတယ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ။ ဆရာ ဆရာမေတြ ေျပာေျပာေနတဲ႔ ေက်ာင္းေျပးတယ္ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို သေဘာက်ျပီး ေက်ာင္းေျပးတယ္ေလ။ ဘယ္လိုေျပးတာလဲဆိုေတာ့ အိမ္ကေန ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အမေတြက လြယ္အိတ္ယူျပီး သြားမယ္လုပ္ေတာ့ ေပကပ္ကပ္နဲ႔ထိုင္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ စိတ္ပူျပီးေမးေတာ့ ေက်ာင္းေျပးပါမယ္ဆို ေက်ာင္းေျပးမယ္ဆို ေအာ္ေအာ္ျပီး ပတ္ေျပးေနတာေလ။ အဲ ေက်ာင္းတက္ခ်င္ေတာ့လဲ သူ႔ေလာက္ တက္ခ်င္တဲ႔သူမရွိဘူး. ေက်ာင္းသြားခ်င္ လြန္တာမ်ား လြယ္အိတ္မယူ ဘာမယူနဲ႔ ေက်ာင္း၀တ္စံုလဲျပီး ေက်ာင္းကို ေမာ့ေကာ့ျပီးထြက္သြားလိုက္တာ ေနာက္က လိုက္ပို႔ရတဲ႔အထိပဲေပါ့။

အရြယ္ေလး နည္းနည္းပိုေရာက္လာေလ ေပကပ္ကပ္ ပိုလုပ္လာေလပဲ။ မ်က္စိပါ၀ါအားက ပုလင္းဖင္ေလာက္ရွိေနျပီ။ မ်က္မွန္မတပ္ပဲ ေပေတေနတယ္။ ဘယ္သူမွ ေျပာမရတဲ႔အဆံုး အားလံုးလက္ေလ်ာ့ထားလိုက္ရတာမ်ား ေက်ာင္အုပ္ဆရာမၾကီအးပါအ၀င္ေပါ့။

ဒီၾကားထဲ မရဏဖြားပီသစြာနဲ႔ ေသရင္ေျမၾကီး ရွင္ရင္ေရႊထီး လုပ္လုိက္ေသးတယ္။ ေသေတာ့ မေသခဲ႔ဘူး။ ေရႊထီးလဲ မေဆာင္းရေသးပါဘူး။( ဘယ္ေတာ့ ေဆာင္းရမယ္မသိ)။ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေနတာကို ဆရာ၀န္က အရည္ေလးပဲ ေသာက္ေစခ်င္တာကို ထမင္းမွထမင္း တျခားအခ်ိန္က်ေတာ့ ထမင္းစားဆို မုန္႔စားတယ္။ အခုလို က်ေတာ့ ထမင္းတဲ႔။ ထမင္းမစားရရင္ပဲ မျဖစ္မဲ႔ပံုအသြင္နဲ႔ ေကာက္ေတာ္မူေနလိုက္တာ အေဖ႔ခမ်ာ သနားလြန္းလို႔ ခ်စ္လြန္းလို႔ ထမင္းေလး နည္းနည္းေကၽြးလုိက္မိတယ္။ ေဆးရံုကို တန္းေျပးရေတာ့တာပဲ။ အဲဒီကိစၥက မျပီးျပတ္တာမ်ား. မိဘႏွစ္ပါးကို ရန္တုိက္ေပးသလိုျဖစ္သြားတယ္။

ဘ၀အတြက္ အေေရးၾကီးတဲ႔ အဆံုးအျဖတ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူဘ၀မွာလဲ ငါတေကာေကာ လိုက္တာမ်ား.ကံေကာင္းလို႔ ေအာင္လာတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ နည္းနည္း အေၾကာက္တရားပိုသြားျပီး ခင္းေပးတဲ႔လမ္းကို အသာေမ်ာျပီး ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ ၂၅ႏွစ္ျပည္႔အထိပဲ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကေန အခုခ်ိန္ထိ အမ်ားအျမင္မွာ သိပ္လိမၼာတယ္ ထင္ရ ၊ ေျပာခံရျပီး အမွန္က လုပ္ခ်င္ရာစြတ္လုပ္ေနဆဲ စိတ္ပူေအာင္လုပ္ေနဆဲပဲ။

ဒီလိုေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း လက္အုပ္ခ်ီ ကန္ေတာ့တာ ပိုၾကာေနတတ္တယ္။ အျပစ္ေတြ မ်ားလြန္းေနတယ္ေလ။ ဘယ္ေတာ့့ခါမွမ်ား ရင့္က်ပ္လာေလမလဲ ၊ စိတ္ပူတာေလ်ာ့မလဲလို႔ မိဘနဲ႔ အဘြား ေတြးေနမလဲနာ္။ ကိုယ္႔ေမြးေန႔ေတာင္ ကိုယ္ေမ႔ေနျပီး ျပကၡဒိန္ၾကည္႔မွ ျမန္မာေမြးေန႔ရက္ေလးကို ၾကည္႔မိလို႔ ဒါေၾကာင့္ ညက မိသားစု၀င္ေတြ အားလံုးကို အိပ္မက္မက္တာကိုးဆိုျပီး ကိုယ္႔ေမြးေန႔ကို အမွတ္ရေနတဲ႔ အေ၀းက မိသာစုကိုေတာ့ တအားလြမ္းမိသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အခုအသက္အရြယ္အထိ ဘာလုပ္ျပီးျပီးလဲ ။ ဘာအက်ိဳးကိစၥေဆာင္ရြက္ေပးဖူးလဲ။ အသက္သာ တႏွစ္ၾကီးသြားတယ္။ ဒီအခ်ိဳးေတြ မေျပာင္းေသးပါလား။။ ဒီႏွစ္လဲ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ဆန္းစစ္ျပီး ထံုးစံအတိုင္း SWOT Analysis ေလး ခ်ေရးျပီး တလြဲလုပ္ဦးမယ္ထင္တယ္။

ေမြးေန႔ေလးမွာ ေက်းဇူးတင္စကားေလးလဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားျပီး ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ ၾကီးျပင္းလာေအာင္ ေမြးေပးတဲ႔ မိဘႏွစ္ပါး ၊ အမၾကီးအမိအရာေတြ ပီသၾကတဲ႔ အမႏွစ္ေယာက္ ၊ တစ္ဦးတည္းေသာ ေမာင္ေလး ၊ ေျမးေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆံုးအျဖစ္ ေရြးခဲ႔တဲ႔ ဘြား ၊ တူမဆိုေပမဲ႔ သမီးအၾကီးဆံုးတေယာက္လို ယေန႔ထက္ထိ အခ်စ္ပိုေပးတဲ႔ ပါးပါးနဲ႔ မိုးမိုး ၊ ေနာက္ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဘယ္သြားသြား ၊ ဘာလုပ္လုပ္ တအုပ္တမၾကီး သြားၾက သိပ္ျပီး စည္းရံုးစရာမလိုတဲ႔ ခ်စ္ရတဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြ ၊ စိတ္ေကာက္တဲ႔ ဆိုးႏြဲ႕တဲ႔ဒဏ္ေတြကို အမ်ားၾကီး ခံေပးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ အၿမဲနားလည္ေပးတဲ႔ ခ်စ္သူ ကိုစိုင္းေနာ္ခမ္း၊ ေနာက္ ကၽြန္မရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ ေမြးေန႔ရက္ေလးေတြမွာ တင္တဲ႔ပိုစ္႔ေတြကို လာေရာက္ျပီး ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေမာင္ႏွမမ်ား ၊ ၾကိဳးစားျပီး ေရးသားဆဲ ပိုစ္႔မ်ားကို လာေရာက္ျပီးဖတ္ေပး၊ အိမ္ေလးကို လာလည္ေပးၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး အားလံုး (က်န္ခဲ႔တာ ရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ေနာ္) ေက်းဇူး တအားတင္ပါတယ္။ ေမြးေန႔ေလးမွာ ဘာနဲ႔မွလဲ ဧည္႕မခံရဘူး။ ကၽြန္မရဲ႕ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ႔ ငယ္ရုပ္ဘ၀ကို လာေရာက္ အားေပးၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ားကို ဧည္႔ခံခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ပိတ္ရက္ေလးမွာ ေမြးေန႔အတြက္ ျပင္ဆင္ျပီး ေမာင္ႏွမေတြကို ဧည္႔ခံပါဦးမယ္။

အေမ႕ေမြးေန႔အမွတ္တရ

ဒီေန႔ ႏို၀င္ဘာ ၁၈ရက္ေန႔ဟာ ကၽြန္မခ်စ္တဲ႔ ေမ႔ေမြးေန႔ပါပဲ။ ေမ႔ ရဲ႕ ေမြးေန႔ေလးအတြက္ အေ၀းကေန ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ႔ျပဳျပီး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ေမ႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ သာသနာအက်ိဳးကို ဆထက္တပိုး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစေနာ္။ အဓိက က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္။ အခုတေလာ အေမ႔ က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူးလို႔ ၾကားေနရတယ္ေလ။

ေမ႔ေရ...ျပီးေတာ့ေလ သားသမီးေတြကို တအားစိတ္ပူတတ္တာေလး ေလ်ာ့ေပးပါေနာ္။ သူ႔ကံနဲ႔သူ ၊ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ျဖစ္လာမွာပါ။ ေမ႔ အျမဲေျပာတတ္တဲ႔စကားေလးက အေမ႔သားသမီးေတြကို ယံုတယ္တဲ႔။ အဲဒီစကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွမတေတြ အေမ႔ေနာက္ကြယ္မွာ အေမ႔ယံုၾကည္မွဳ႕ကို အလြဲသံုးစားမလုပ္ရဲဘူး။ ကိုယ္႔ကို အေမ က ယံုေနတယ္ေလ။

အၿမဲထူးဆန္းတာေလးက ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြ အေ၀းေရာက္ေနျပီး အိမ္ကိုလြမ္းဆြတ္လို႔ ၊ အဆင္မေျပၾကံဳလို႕ တအား၀မ္းနည္းခံစားရခ်ိန္ေတြမွာ အေမ႔ အိမ္မက္မက္တတ္တယ္ေလ။ အဲဒီခါဆို အေမ႔မွာ ဘယ္ေလာက္ စိုးရိမ္ပူပန္ရတယ္ဆိုတာ သိရက္နဲ႔ အခုခ်ိန္ထိ ကိုယ္႔အတၱအတြက္ ၊ ကိုယ္႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ ရြက္လႊင့္ေနတယ္။

မိသားစုအတြက္ ေမြးေန႔အမွတ္တရပိုစ္႔ေလးကို ေရးမယ္လို႔ စိတ္ကူးခဲ႔တာ ဒီဘေလာ့ဂ္အိမ္ေလး စတည္ကတည္းကေပါ့။ မိခင္ေမတၱာနဲ႔ပက္သက္ျပီး ေရးျပလို႔ မကုန္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့။ စိ္တ္ထဲမွာ ေရးခ်င္တာ မ်ားေပမဲ႕ စကားလံုးေတြက ထြက္မလာဘူးေလ။ ကၽြန္မရဲ႕အစ္ကို ကိုေနလင္း( ခ်ယ္ရီလန္း) က ေတာင္ေပၚသားတို႔ဆံုဆည္းရာ ( ေတာင္ပိုင္းရွမ္း)မွာ ေရးတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးတပုဒ္ကို တအားသေဘာက်ခဲ႔တယ္။ မႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႔ ဘေလာ့ဂ္မွ ရရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ကၽြန္မ ကိုၾကီးကို အေမ႔ေမြးေန႔က်ရင္ ဒီစာသားေလး ေ၀မွ်ခြင့္၊ ေမြးေန႔အမွတ္တရေပးခြင့္ ေတာင္းခဲ႔ပါတယ္။ ခြင့္ျပဳေပးခဲ႔တဲ႔ ကိုၾကီးေနလင္းကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီစာပုဒ္ေလးကို ၾကဳိက္လြန္းလို႔ ခဏခဏဖတ္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အခုလဲ ဒီပိုစ္႔မေရးခင္ တစ္ေခါက္သြားဖတ္ျပီး ေကာမန္႔ထပ္ေရးခဲ႔ေသးတယ္။ ကိုၾကီးရဲ႕ ပိုစ္႔မွာ ေရးထားတာေလးက...

အေမ…..“ငါအိုသြားတဲ့အခါ”

ငါအိုသြားတဲ့အခါ ငါဟာ အရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ငါ႔ကို နားလည္ေပးပါ၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။ခ်ိနဲ႔နဲ႔လက္ေတြနဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီေပၚ ေလာင္းမိတဲ့အခါ၊ ဖိနပ္ၾကိဳးေတြ ခ်ည္ဖို႔ေမ့သြားတဲ့အခါ၊ ငါ့ကို မရြံပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့ စကားေတြကို ငါျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး နားေထာင္ေပးပါ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တည ပံုျပင္ေတြကို မရိုးေအာင္ ေျပာရင္း ငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့ဖူးတာေတြကို သတိရေပးပါ။မလႈပ္မရွားနိုင္လို႔ ေရခ်ဳိးဖုိ႔ အကူအညီ လိုတဲ့အခါ ငါ့ကိုမျငိဳျငင္ပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေျခာက္တစ္ခါ ေရခ်ဳိးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။ေခတ္သစ္၊ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ ငါ့ကိုမေလွာင္ပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက “ဘာေၾကာင့္”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီး လမ္းမေလ်ာက္နိုင္တဲ့အခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႔ ငါကုိကူတဲြေပးပါ၊ လမ္းေလွ်ာက္သင္စ အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလ်ာက္က်င္႔ေပးခဲ့ ဖူးတာကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။အသက္ၾကီးလာလို႔ စကားေျပာရာမွာ ေရွ႕ေနာက္မညီဘဲ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ငါေမ့သြားတဲ့အခါ အခ်ိန္ေပးျပီး စဥ္းစားခြင့္ေပးပါ၊ စကားအေၾကာင္းအရာေတြက ငါ့အတြက္ အေရးမၾကီးပါဘူး။ ေဘးကေန ငါေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ေပးရင္ ေက်နပ္ပါျပီ။တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကိုၾကည့္ျပီး ၀မ္းမနည္းပါနဲ႔၊ နားလည္ေပးပါ အားေပးပါ၊ အရင္တုန္းက လူ႔ဘ၀ တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုအခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြအတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ အခ်စ္နဲ႔ ေအးမွ်မႈေတြကို ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲဒီအျပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ေမတၲာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။

ကြ်န္မ ဒီပိုစ္႔ကို ဖတ္ခ်ိန္မွာ မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းထားရင္း မနားတမ္းဆံုးေအာင္ ဖတ္လိုက္မိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ မ်က္ရည္က်ခဲ့ပါတယ္….

အေမေတြရဲ႕အသက္အရြယ္ၾကီးလာတဲ႔အခါ သားသမီးအေပၚကေန လိုခ်င္တာ ဒီအခ်က္ေလးေတြပါ။ ကၽြန္မလဲ ဒီအခ်က္ေလးေတြကို ထပ္တူနားလည္ေပးႏိုင္တဲ႔ သမီးျဖစ္လာပါ့မလား အေမ..

အမွတ္တရေန႔စြဲ

ေမာင္ေရ… ႏြယ္ပင္လိုပဲ တစ္ရစ္ျပီး တစ္ရစ္ တိုးလို႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔လာလိုက္တာ ဒီၾကိဳးေလး ျဖတ္မရေတာ့ဘူးေနာ္။ ကံေကာင္းျခင္းေတြ စုေ၀းျခင္း ခံရလို႔ ဒီၾကိဳးမွ်င္ေလးကို ျဖတ္မဲ႔သူ မေပၚလာဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအတိ ျပီးေျမာက္ေစဖို႔ ေပးလိုက္တဲ႔ ကံေကာင္းျခင္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ေနာ္။

ေမာင္ေရ… ပိယိင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္အခန္႔မသင့္ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ပေစဦးေတာ့ အၿမဲေျပာေနက် စကားေလးအတိုင္းပဲေနာ္။
Hao Har Saung Kaw Am Phat Kan Kwa Naw, Hak Kwa Taw Soe Taw Pan
( မခြဲေၾကး .. ရာသက္ပန္ခ်စ္မယ္ေနာ့)



(vedio ေလးကို googleမွ ရွာေဖြတင္ျပထားပါသည္။)

Gwamm Zom Bi Nawng ( အမ်ိဳးေတြအတြက္ ေပ်ာ္စရာသီခ်င္းတပုဒ္)

မိုင္ဆြန္ခ...
ရွမ္းႏွစ္ကူးမွာ ရွမ္းေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားအတြက္ ေပ်ာ္စရာသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ ႏွဳတ္ဆက္ခ်င္တယ္။

အိပ္ဖန္ေစာင့္

မပီ၀ုိးတ၀ါး လင္းေရာင္ေအာက္ၾကား

ေငးေမာေနတဲ႔ မ်က္၀န္းနက္တစ္စံု

ခ်စ္ျခင္းျဖင့္သာ ထံုမႊမ္းျခံဳသည္။

ၾကယ္ေရာင္ေအာက္မွ ေနေရာင္ေရာက္ခ်ိန္တိုင္

ေဘးရန္သီကြာ လံုျခံဳျခင္းငွာ

ေမွးစက္ေနေသာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ေငးၾကည္႔ရင္းသာ

အခမဲ႔ပင္ တာ၀န္ယူသည္။

ျဖဴစင္ေနတဲ႔ မ်က္၀န္းအိမ္ၾကား ႏြမ္းနယ္လို႔ပင္ေနေလျပီ။

ဒီတေန႔လံုး အိပ္ဖန္ေစာင့္ငယ္ႏြမ္းေနေရာ့မယ္။