ေမြးရပ္ေျမ..............တဲ႔။
လူတိုင္း လူတိုင္း ေမြးရပ္ေျမဆိုတာကို လက္ရွိေနထိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာမို႔ တနယ္တေက်း ေရာက္ေနပေစ ေမြးရပ္ေျမကိုေတာ့ လြမ္းတတ္ၾက၊ အလည္တေခါက္ေတာ့ အေရာက္ျပန္လာခ်င္ၾက၊ မေမ့တတ္ၾကပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ႔ေျမ၊ ကိုယ့္ကို တဆင့္ျမင့္တက္သြားေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးတဲ႔ေျမ..မေမ့အပ္ဘူးေလ။
ကၽြန္မရဲ႕ေမြးရပ္ေျမေလး အေၾကာင္းေျပာျပမယ္ေနာ္။
ေျမျပန္႔ကေန ေတာင္စဥ္ေတြ ေ၀့၀ိုက္ၿပီး တရိပ္ရိပ္တက္လာလိုက္တာ. ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ကေလာၿမိဳ႔မွ ႀကိဳဆိုလိုက္တာနဲ႔ ထင္းရွဴးနံ႔ေလး သင္းေနမွာပါ။ ကေလာၿမိဳ႔ေလးကေန ေရွ႔ဆက္လာရင္ ေတာင္ႀကီးသို႔ သြားမဲ႔လမ္းေလးရယ္၊ ေငြေတာင္ျပည္ ကယားတို႔႒ာနီကိုလွမ္းမဲ႔လမ္းေလးရယ္ တစ္လမ္းစီခြဲၾကတယ္။
ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ေငြေတာင္ျပည္ကိုဆက္ထားတဲ႔ ျပည္ေထာင္စုလမ္းမကေန လာခဲ႔ရင္.....
ေတာင္နံရံေၾကာကို တခ်က္ေကြ႕လိုက္တာနဲ႔ ရုတ္တရက္ေပၚထြက္လာတဲ႔ ၿမိဳ႔ငယ္ေလးတစ္ၿမိဳ႔။ ကုန္းထိပ္ကေန စီးျမင္ေနရတဲ႔ ၿမိဳ႔ေသးေသးေလးတစ္ၿမိဳ႔။ သိပ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ႔ ရွဳ႔ခင္းသာေလးေပါ့။
ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ေတာင္တန္းေတြကာရံထားလိုက္တာ...ငယ္ငယ္တုန္းက စာသင္ၾကရတာက.
ဒယ္အိုးပံုသဏၰန္တဲ႔။
ကုန္ုးနီေတာင္ဆိုတဲ႔ မတ္ေစာက္တဲ႔ကုန္းေလးကေန သတိထားၾကီးစြာနဲ႔ ဆင္းလာေတာ့ ၿမိဳ႔ငယ္ေလးက သပ္ရပ္စြာ ႀကိဳေနမယ္။ ၿမိဳ႕ေလးက ေသးေသးေလးပါ။ ဒါမဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ဒီၿမိဳ႕႔ေလးမွာ ရွမ္း၊ ပအို၀့္လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ၾကတယ္။
ၿမိဳ႕ထဲ၀င္တာနဲ႔ ဘုရင့္ေနာင္ကန္ေလးရယ္ ေမြေတာ္ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္က ပနာရလိုက္တာ။ အင္မတန္သပၸာယ္လွတယ္။
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးထံုးစံအတိုင္း တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မသိသူမရွိ၊ အားလံုးေဆြမ်ိဳးရင္းျခာေတြခ်ည္းပဲေပါ့။
ဒီၿမိဳ႔ေလးမွာ ငါးရက္တစ္ေစ်းဆိုတဲ႔ဓေလ့နဲ႔ ေစ်းေလးရွိတယ္။ ေစ်းေန႔မွာ အနီးအနားပတ္၀န္းက်င္ရြာေတြ မွ လတ္ဆတ္တဲ႔ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ လာေရာင္းၾကတယ္။ ေစ်းေန႔မွာ လူသိပ္စည္ကားတယ္။ တို႔ဖူးသုတ္၊ တို႔ဖူးေၾကာ္၊ ငါးထမင္းခ်ဥ္၊ ဟင္းထုတ္၊ ေခါက္ဆြမ္႔ျပား၊ ေခါက္မူ႕ေခြ ဆိုတဲ႔ ရွမ္းအစားအစာေတြ စားလို႔ေကာင္းမွေကာင္း။
ဒီၿမိဳ႕ေလးရဲ႕အဓိကထြက္ကုန္က လက္ဖက္ေျခာက္ေပါ့။ ပင္ေလာင္းလက္ဖက္ေျခာက္ ဆိုေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္။ လွတယ္ဆိုတဲ႔ နာမည္ေကာင္းေလးရွိတယ္။ ဘာအနံ႔ဆိုးေဆးမပါ သဘာ၀ ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္လွမ္းထားတဲ႔ လက္ဖက္ေျခာက္ေမႊးေမႊးေလးရယ္ေပါ့။
ရိုးရာပြဲေတာ္ေတြကလဲ မ်ားလွတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကတဲ႔ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ အလွဴအဒါန္းဆို ရက္ေရာတယ္။ တစ္မူးရွိလို႔တစ္ပဲလွဴ..တို႔ရွမ္းေတာင္သူ တုႏိုင္ရိုးလား ဆိုတဲ႔စကားအတိုင္း အလွဴေပးၿပီဆို၊ အထူးသျဖင့္ ရွင္ျပဳပြဲေတြမွာေပါ့. ထမင္းရည္ေခ်ာင္းစီး လွဴၾကတယ္။ တျခားပြဲေတာ္ေတြမွာလဲ ယုတ္လတ္ျမတ္မေရြး ေကၽြးေမြးၾကတယ္။
