ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ရက္ေန႔ဆိုရင္ ကႏ ၱာရမွာ မိုးစက္ေလးေတြ ရြာသြန္းေနတာ တစ္ႏွစ္ျပည္႔ျပီ။ ဒီတစ္ႏွစ္တာအတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား စာဖတ္သူတို႔အတြက္ မိုးရြာသြန္းေပးႏိုင္ခဲ႔သလဲ???
အစက ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ဂ်ဴး၀တၱဳေတြကို ဖတ္ရတာ ၾကိဳက္လို႔ မေမရဲ႕ဆိုဒ္ေလးမွာ သြားေဒါင္းျပီး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ေနာက္မႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႕ ဘေလာဂ္အိမ္ေလးမွ စာေတြကို အေဒၚကေနျပီး Forward လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒီမွာ စာဖတ္ရတာ ၀ါသနာပါတဲ႔ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ စာေတြဖတ္ရင္းကေန ကိုယ္တိုင္ ေရးခ်င္လာခဲ႔တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဘယ္လိုေရးရမယ္မွန္း သိေတာင္ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ေမာင္အရင္းလို ျဖစ္ေနတဲ႔ ကိုရဲမွ သူ႔ရဲ႕ တစ္မိုးေအာက္ ကမ ၻာငယ္ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ဆုိဒ္ေလးမွာ ေရးဖို႔ အၾကံေပးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး ေဆာက္ခ်င္တာနဲ႔ သိလဲမသိပဲ ဘယ္သူ႔မွ မတိုင္ပင္ပဲ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ ဒီ blogspot မွာ စေရးေတာ့တယ္။ ပထမဆံုးတပုဒ္ေရးျပီးတာနဲ႔ တန္းတင္ျပီး ကိုရဲကို link ေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္းမို႔ ညွာညွာတာတာ ေျပာရွာပါတယ္။ နင့္အိမ္ကလဲ အိမ္နဲ႔မတူဘူး။ အိမ္ဆိုတာ ဘာေတြရွိရတယ္။ ဘယ္လိုအဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည္႔စံုရတယ္ဆိုတာ နင္မသိဘူးတဲ႕။ ျမည္တြန္ေတာက္တီးသံကို နားဆင္ရင္း ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္မ်ား အိမ္ကို လက္သမားအျဖစ္ငွားျပီး တည္ေဆာက္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္တို႕ကလဲ သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ေလးကို ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္ေလးနဲ႔အတူ တူတူေဆာက္ခဲ႔ၾကတယ္။ အလုပ္အရွဳပ္ဆံုးက ကိုရဲျဖစ္ျပီး မအိပ္ခဲ႔ရပါဘူး။ သူ႔ဆိုဒ္ေျပးလိုက္ ၊ အိုက္ခိေလာက္ဆိုဒ္ေျပးလိုက္ ၊ ကႏ ၱာရမွာ မိုးရြာလိုက္နဲ႔ တေယာက္တည္း ပ်ားတစ္ေကာင္လို အလုပ္ရွဳပ္ေနခ်ိန္ က်န္ေက်းဇူးရွင္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အိပ္ေကာင္းျခင္းနဲ႔ အိပ္ေနပါေတာ့တယ္။
ကဲ အိမ္ေလးေတာ့ ျပီးသြားျပီ။ ကိုယ္ေရးခ်င္တာပဲ ေရးေနတယ္။ ကိုယ္႔အိမ္ကို ဘယ္သူ႔မွလဲ မလာဘူး။ ေအာ္ေနလြန္းလို႔သာ နားျငီးမခံႏိုင္လို႔ လာေပးၾကတဲ႔ ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္ ၊ ကိုၾကီးေနလင္း ၊ မ်ိဳး ၊ လင္းလင္း ၊ စိမ္းလဲ႕ ၊ ရဲတိုက္ ၊ ေအာင္ဦး နဲ႔ ကၽြန္မအေဒၚနဲ႔ေမာင္၀မ္းကြဲ ဘလက္ တို႔ကို အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စေရးစမွာေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ မသိတဲ႔ ေရးခ်င္တာ ေလွ်ာက္ေရးေန စာလံုးေပါင္းမမွန္ ၊ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မ ဘယ္လိုခ်ရမယ္ မသိ ၊ စာပိုဒ္ ဘယ္လိုခြဲရမယ္ မသိပဲ ေရးေနတာကို ေန႔တိုင္းနီးပါး လာအားေပးရင္း ၊ ျပဳျပင္ေပးၾကတယ္။ တစ္ဥိးတည္း ဒိုင္ခံ စီေဘာက္မွာ ေအာ္သူဆိုလို႔ အိုက္ခိေလာက္ပဲ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ ၀မ္းနည္းလာတယ္။ ဆက္မေရးေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္။
သူမ်ားအိမ္ေတြ စာသြားဖတ္ရင္း ကိုယ္႔ဘေလာ့ဂ္လင့္ေလး ခ်န္ထားခဲ႔ ၊ ေျပာျပခဲ႔တာေတြ မရွိခဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ဂ်ီတိုက္လြန္းလို႔သာ ၊ ကိုယ္႔ကို ခင္လြန္းလို႔သာ ေရာက္လာၾကေပးၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအျပင္ တျခား စာဖတ္သူ အားေပးသူကို ေမွ်ာ္ေနမိတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ပိုစ္႔ေပါင္း ကိုးပုဒ္ေရးးအျပီးမွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ လက္ေတာ့ေလး ကလိလြန္ျပီး ပ်က္ေနတဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာေပါ့…
ကိုယ္႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္အိမ္ေလးကို တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ၀င္ၾကည္႔ရတာ အေမာျဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အျပင္က နက္ကေဖးေလးကေန ဖြင့္လိုက္ေတာ့ welcome ဆိုျပီး စီေဘာက္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က လာအားေပးထားတာကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လို၀မ္းသာသြားမွန္းမသိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ နက္ကေဖးကမို႔ ျမန္မာစာေဖာင့္ကို မျမင္ရေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ ေမ်ာက္မီးခဲကိုင္မိေနပါေတာ့။ ၾကည္႕ခ်င္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနမွ လက္ေတာ့လဲ ျပန္ရေရာ အဲဒီ ပထမဆံုး ကၽြန္မရဲ႔ အားေပးသူကို အေျပးေက်းဇူးတင္စကားဆိုရပါတယ္။ ကၽြန္မက ဦးခ်စ္ေဖလို႔ ေခၚတဲ႔ ကို၀င္းေဇာ္ ( welcome) ကို အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီကႏ ၱာရေလးရဲ႔ ပထမဆံုးေသာ မိုးစက္ပြင့္ပါ။ အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မ ပိုအားရွိလာခဲ႔ရတယ္။ ကၽြန္မကို ၀ိုင္း၀န္းျပီး ေျပာေပးၾက ၊ ျပင္ေပးၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ားကို ရ၇ွိလာပါေတာ့တယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္သားေတြ စုေပါင္းျပီး ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ ေဒသဆိုင္ရာ ရိုးရာေတြ ၊ ကဗ်ာေတြ ေနာက္ လူမွဳ႕ေရး ကိစၥ ေတြပါလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုလုပ္ၾကမယ္ဆိုျပီး တိုင္ပင္ၾကေတာ့ ကၽြန္မကို အခၽြန္နဲ႔အျမဲမဖို႔ ေခ်ာင္းေနတဲ႔ အိုက္ခိေလာက္မွ မငံုကိုပါ ထဲ႔ေရးခိုင္းရင္ မေကာင္းဘူးလားတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေတာင္ေပၚသား ၊ ကိုၾကယ္စင္မင္း ၊ စေနသား ၊ ကိုအေနမင္း ၊ မၾကီးကိတို႔ကိုပါ သိကၽြမ္းခဲ႔ရျပီး သူတို႔ေတြရဲ႔ အားေပးမွဳ႕ကိုလဲ ရရွိခဲ႔တယ္။ ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္ ေမာ(၀ိ)ေမာင္ႏွမမ်ားတို႔ရယ္.
ဒီလိုနဲ႔စာေတြကို ခ်ီတက္ေရးသားရင္း ကိုဖုိးစိန္ က ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္တို႔နဲ႔ေပါင္းျပီး လာလာအားေပး ၊ ေပ်ာ္ေပးလို႔ အခုဆိုရင္ ေမာင္ႏွမေတြလို ခင္မင္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္မအိမ္က ၾကက္ေပါက္ေလးကို အျမဲလာေတာင္းရင္း ခင္မင္သြားတဲ႔ ေရတမာ ၊ အဲေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မအိမ္ေလးကို အျမဲလာအားေပးတဲ႔ ကိုသုေျႏၵပါပဲ။ အစက သုေျႏၵဆိုေတာ့ မိန္းကေလးမွတ္ျပီး ညီမေလးေတြ ဘာေတြ လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ အားနာဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ကိုသုေျႏၵလိုပဲ မိန္းကေလးမွတ္ျပီး အေခၚမွားလိုက္သူကေတာ့ သက္တန္႔ခ်ိဳပါ။ ေတာင္းပန္ရင္း ေက်းဇူးတင္စကားဆိုပါတယ္။
ကိုေနးတစ္ ၊ ဦးရွင္ၾကီး ၊ ဂ်ပန္ေကာင္ေလး ၊ အဆိပ္ခြက္ ၊ ကိုႏြယ္ရိုး ( ေမာ(၀္)ရွမ္းေျမမွာလဲ အျမဲ နယ္သားေတြကို လာအားေပးတယ္ေလ ) ၊ ခ်ီခန္႔ (ငပ်င္းေလး) စတဲ႔ နယ္သားေတြနဲ႔ရဲ႔ အားေပးမွဳ႔ကိုလဲ ရရွိခဲ႔တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကိုဘိုဘို( မိုးကုတ္သား) ၊ ကိုမင္းအိမ္ျဖဴ ၊ ကိုမိုးေသာက္ ၊ ကိုေနညိဳရင့္ ၊ ကိုေနေဒးသစ္ ။လဂြန္းအိမ္ ၊ ခမ္းကီး ၊ ကိုျပည္စံု၊ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ၊ ငခ်မ္းေတာင္ ၊ ကိုမိုးစက္ (စိမ္႔စမ္းေရ) ၊ TnT ၊ ကိုယုယ ၊ တလႏြန္ ၊ ေရႊျပည္ဦး ၊ ရီႏိုမာန္ ၊ ကိုသီဟသစ္ ၊ ကေလာသား ၊ ဧရာ၀တီသား ၊ ေဂ်ဂ်ဴပိုင္ ၊ မေနာသား တို႔ရဲ႕ လာေရာက္ အားေပးမွဳ႕ ခင္မင္မွဳ႔တို႕အတြက္ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အစက ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ဂ်ဴး၀တၱဳေတြကို ဖတ္ရတာ ၾကိဳက္လို႔ မေမရဲ႕ဆိုဒ္ေလးမွာ သြားေဒါင္းျပီး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ေနာက္မႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႕ ဘေလာဂ္အိမ္ေလးမွ စာေတြကို အေဒၚကေနျပီး Forward လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒီမွာ စာဖတ္ရတာ ၀ါသနာပါတဲ႔ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ စာေတြဖတ္ရင္းကေန ကိုယ္တိုင္ ေရးခ်င္လာခဲ႔တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဘယ္လိုေရးရမယ္မွန္း သိေတာင္ မသိခဲ႔ပါဘူး။ ေမာင္အရင္းလို ျဖစ္ေနတဲ႔ ကိုရဲမွ သူ႔ရဲ႕ တစ္မိုးေအာက္ ကမ ၻာငယ္ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ဆုိဒ္ေလးမွာ ေရးဖို႔ အၾကံေပးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး ေဆာက္ခ်င္တာနဲ႔ သိလဲမသိပဲ ဘယ္သူ႔မွ မတိုင္ပင္ပဲ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ ဒီ blogspot မွာ စေရးေတာ့တယ္။ ပထမဆံုးတပုဒ္ေရးျပီးတာနဲ႔ တန္းတင္ျပီး ကိုရဲကို link ေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္းမို႔ ညွာညွာတာတာ ေျပာရွာပါတယ္။ နင့္အိမ္ကလဲ အိမ္နဲ႔မတူဘူး။ အိမ္ဆိုတာ ဘာေတြရွိရတယ္။ ဘယ္လိုအဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည္႔စံုရတယ္ဆိုတာ နင္မသိဘူးတဲ႕။ ျမည္တြန္ေတာက္တီးသံကို နားဆင္ရင္း ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္မ်ား အိမ္ကို လက္သမားအျဖစ္ငွားျပီး တည္ေဆာက္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္တို႕ကလဲ သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ေလးကို ဒီကႏ ၱာရမိုးစက္ေလးနဲ႔အတူ တူတူေဆာက္ခဲ႔ၾကတယ္။ အလုပ္အရွဳပ္ဆံုးက ကိုရဲျဖစ္ျပီး မအိပ္ခဲ႔ရပါဘူး။ သူ႔ဆိုဒ္ေျပးလိုက္ ၊ အိုက္ခိေလာက္ဆိုဒ္ေျပးလိုက္ ၊ ကႏ ၱာရမွာ မိုးရြာလိုက္နဲ႔ တေယာက္တည္း ပ်ားတစ္ေကာင္လို အလုပ္ရွဳပ္ေနခ်ိန္ က်န္ေက်းဇူးရွင္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အိပ္ေကာင္းျခင္းနဲ႔ အိပ္ေနပါေတာ့တယ္။
ကဲ အိမ္ေလးေတာ့ ျပီးသြားျပီ။ ကိုယ္ေရးခ်င္တာပဲ ေရးေနတယ္။ ကိုယ္႔အိမ္ကို ဘယ္သူ႔မွလဲ မလာဘူး။ ေအာ္ေနလြန္းလို႔သာ နားျငီးမခံႏိုင္လို႔ လာေပးၾကတဲ႔ ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္ ၊ ကိုၾကီးေနလင္း ၊ မ်ိဳး ၊ လင္းလင္း ၊ စိမ္းလဲ႕ ၊ ရဲတိုက္ ၊ ေအာင္ဦး နဲ႔ ကၽြန္မအေဒၚနဲ႔ေမာင္၀မ္းကြဲ ဘလက္ တို႔ကို အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စေရးစမွာေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ မသိတဲ႔ ေရးခ်င္တာ ေလွ်ာက္ေရးေန စာလံုးေပါင္းမမွန္ ၊ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မ ဘယ္လိုခ်ရမယ္ မသိ ၊ စာပိုဒ္ ဘယ္လိုခြဲရမယ္ မသိပဲ ေရးေနတာကို ေန႔တိုင္းနီးပါး လာအားေပးရင္း ၊ ျပဳျပင္ေပးၾကတယ္။ တစ္ဥိးတည္း ဒိုင္ခံ စီေဘာက္မွာ ေအာ္သူဆိုလို႔ အိုက္ခိေလာက္ပဲ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ ၀မ္းနည္းလာတယ္။ ဆက္မေရးေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္။
သူမ်ားအိမ္ေတြ စာသြားဖတ္ရင္း ကိုယ္႔ဘေလာ့ဂ္လင့္ေလး ခ်န္ထားခဲ႔ ၊ ေျပာျပခဲ႔တာေတြ မရွိခဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ဂ်ီတိုက္လြန္းလို႔သာ ၊ ကိုယ္႔ကို ခင္လြန္းလို႔သာ ေရာက္လာၾကေပးၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအျပင္ တျခား စာဖတ္သူ အားေပးသူကို ေမွ်ာ္ေနမိတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ပိုစ္႔ေပါင္း ကိုးပုဒ္ေရးးအျပီးမွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ လက္ေတာ့ေလး ကလိလြန္ျပီး ပ်က္ေနတဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာေပါ့…
ကိုယ္႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္အိမ္ေလးကို တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ၀င္ၾကည္႔ရတာ အေမာျဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အျပင္က နက္ကေဖးေလးကေန ဖြင့္လိုက္ေတာ့ welcome ဆိုျပီး စီေဘာက္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က လာအားေပးထားတာကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လို၀မ္းသာသြားမွန္းမသိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ နက္ကေဖးကမို႔ ျမန္မာစာေဖာင့္ကို မျမင္ရေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ ေမ်ာက္မီးခဲကိုင္မိေနပါေတာ့။ ၾကည္႕ခ်င္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနမွ လက္ေတာ့လဲ ျပန္ရေရာ အဲဒီ ပထမဆံုး ကၽြန္မရဲ႔ အားေပးသူကို အေျပးေက်းဇူးတင္စကားဆိုရပါတယ္။ ကၽြန္မက ဦးခ်စ္ေဖလို႔ ေခၚတဲ႔ ကို၀င္းေဇာ္ ( welcome) ကို အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီကႏ ၱာရေလးရဲ႔ ပထမဆံုးေသာ မိုးစက္ပြင့္ပါ။ အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မ ပိုအားရွိလာခဲ႔ရတယ္။ ကၽြန္မကို ၀ိုင္း၀န္းျပီး ေျပာေပးၾက ၊ ျပင္ေပးၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ားကို ရ၇ွိလာပါေတာ့တယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္သားေတြ စုေပါင္းျပီး ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ ေဒသဆိုင္ရာ ရိုးရာေတြ ၊ ကဗ်ာေတြ ေနာက္ လူမွဳ႕ေရး ကိစၥ ေတြပါလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုလုပ္ၾကမယ္ဆိုျပီး တိုင္ပင္ၾကေတာ့ ကၽြန္မကို အခၽြန္နဲ႔အျမဲမဖို႔ ေခ်ာင္းေနတဲ႔ အိုက္ခိေလာက္မွ မငံုကိုပါ ထဲ႔ေရးခိုင္းရင္ မေကာင္းဘူးလားတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေတာင္ေပၚသား ၊ ကိုၾကယ္စင္မင္း ၊ စေနသား ၊ ကိုအေနမင္း ၊ မၾကီးကိတို႔ကိုပါ သိကၽြမ္းခဲ႔ရျပီး သူတို႔ေတြရဲ႔ အားေပးမွဳ႕ကိုလဲ ရရွိခဲ႔တယ္။ ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္ ေမာ(၀ိ)ေမာင္ႏွမမ်ားတို႔ရယ္.
ဒီလိုနဲ႔စာေတြကို ခ်ီတက္ေရးသားရင္း ကိုဖုိးစိန္ က ကိုရဲ ၊ အိုက္ခိေလာက္တို႔နဲ႔ေပါင္းျပီး လာလာအားေပး ၊ ေပ်ာ္ေပးလို႔ အခုဆိုရင္ ေမာင္ႏွမေတြလို ခင္မင္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္မအိမ္က ၾကက္ေပါက္ေလးကို အျမဲလာေတာင္းရင္း ခင္မင္သြားတဲ႔ ေရတမာ ၊ အဲေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မအိမ္ေလးကို အျမဲလာအားေပးတဲ႔ ကိုသုေျႏၵပါပဲ။ အစက သုေျႏၵဆိုေတာ့ မိန္းကေလးမွတ္ျပီး ညီမေလးေတြ ဘာေတြ လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ အားနာဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ကိုသုေျႏၵလိုပဲ မိန္းကေလးမွတ္ျပီး အေခၚမွားလိုက္သူကေတာ့ သက္တန္႔ခ်ိဳပါ။ ေတာင္းပန္ရင္း ေက်းဇူးတင္စကားဆိုပါတယ္။
ကိုေနးတစ္ ၊ ဦးရွင္ၾကီး ၊ ဂ်ပန္ေကာင္ေလး ၊ အဆိပ္ခြက္ ၊ ကိုႏြယ္ရိုး ( ေမာ(၀္)ရွမ္းေျမမွာလဲ အျမဲ နယ္သားေတြကို လာအားေပးတယ္ေလ ) ၊ ခ်ီခန္႔ (ငပ်င္းေလး) စတဲ႔ နယ္သားေတြနဲ႔ရဲ႔ အားေပးမွဳ႔ကိုလဲ ရရွိခဲ႔တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကိုဘိုဘို( မိုးကုတ္သား) ၊ ကိုမင္းအိမ္ျဖဴ ၊ ကိုမိုးေသာက္ ၊ ကိုေနညိဳရင့္ ၊ ကိုေနေဒးသစ္ ။လဂြန္းအိမ္ ၊ ခမ္းကီး ၊ ကိုျပည္စံု၊ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ၊ ငခ်မ္းေတာင္ ၊ ကိုမိုးစက္ (စိမ္႔စမ္းေရ) ၊ TnT ၊ ကိုယုယ ၊ တလႏြန္ ၊ ေရႊျပည္ဦး ၊ ရီႏိုမာန္ ၊ ကိုသီဟသစ္ ၊ ကေလာသား ၊ ဧရာ၀တီသား ၊ ေဂ်ဂ်ဴပိုင္ ၊ မေနာသား တို႔ရဲ႕ လာေရာက္ အားေပးမွဳ႕ ခင္မင္မွဳ႔တို႕အတြက္ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကဗ်ာေတြ ေရးၾကတဲ႔ ကိုဗညားရွိန္ ၊ အရုပ္ေလး ၊ ေႏြဆူးလကၤာ ၊ မိုးစက္အိမ္ ၊ ၊ ကိုေဇာင္း ၊ ေနမင္းသံစဥ္ တို႔ရဲ႔ အျမဲလာေရာက္အားေပးမွဳ႕ေတြကို ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါ။
ထူးထူးျခားျခားကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ နက္ကေဖးမွာ ဘေလာ့ဂ္လည္ရင္း ေရာက္ရွိသြားတာကေတာ့ ဦးလူေထြးရဲ႕အိမ္ပါပဲ။ ဦးလူေထြးက သတိေပးစကားဆိုထားပါတယ္။ သူ႔ပိုစ္႔ကို စာသင္ခန္း ၊ အလုပ္ေတြမွာ ဖတ္ရင္ အက်ယ္ၾကီး မရယ္မိဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္အၾကည္႔နဲ႔ ဘာေတြ သေဘာက်ျ႔ပီး ရယ္ေနမွန္းမသိလို႔ လိုက္ၾကည္႔ေနၾကတဲ႔ ကုလားေတြၾကား အက်ယ္ၾကီး ရယ္ခဲ႔မိတယ္ ဦးလူေထြးေရ။
ညီအမေတြျဖစ္တဲ႔ မၾကီးေရာင္ျပန္ ၊ မၾကီးေကာင္းကင္ျပာ ၊ မခင္ဦးေမ ၊ ၾကယ္ျပာ ၊ မက္မက္ ၊ မိုးခါး ၊ ျခင္ ၊ မနမ္း ၊ ေမေလး ၊ စိတ္၏ေျဖရာ ၊ မသီတာ ၊ Waing ၊ ဇူးဇူး ၊ ေမဇင္ ၊ ျမဴးသွ်ရီ ၊ အမရာတို႔ရဲ႕ အားေပးမွဳ႔ ၊ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ႔တာေတြကို တအား ေက်းဇူးလဲတင္တယ္။ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္တယ္။
ေက်ာပိုးအိတ္ ၊ ေႏြမိုးတိမ္ ၊ lonely၊ စိုင္းစိုင္း ၊ ဏီကင္(န္)း ၊ သဒၵါလွိဳင္း ၊ ဒဏၭာရီေလး ၊ သားပ်ိဳတို႔ရဲ႕ လာေရာက္အားေပးမွဳ႔ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုခ်င္တယ္။
ေနာက္ ကၽြန္မရဲ႕ ဒေဒြးေဘာ္ဒါေတြပါ။ တစ္ခါတစ္ခါစုမိရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အခ်ိန္မွန္ေအာင္ ေရာက္မလာၾက ၊ လူစုျပန္ခြဲဖို႔ ၾကာတတ္ ၊ စားေသာက္တဲ႔ေနရာမွာ ဗိုလ္မထားၾက (ရွင္းရတဲ႔သူအလွည္႔က်တိုင္း မ်က္လံုးျပဴးပါတယ္ )တဲ႔ ေဇာ္ ၊ မႏွင္း ၊ သမီးပ်ိဳ ၊ အိန္ဂ်ယ္၊ ကိုခ်မ္း နဲ႔ ဇနီး မျဖဴ ကိုပီတာ ၊ ကိုဗ်က္ဇနဲ႔ ဇနီး မေမသူ ၊ ေမာင္ေ၀ယံ ၊ ကိုျဖိဳး (လင္းၾကယ္ျဖဴ) ၊ ကိုဟန္ ေနာက္ ေရႊေရာင္စဥ္မဂၢဇင္းမွာ ေရးဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ႔တဲ႔ ဒူဘိုင္းျမန္မာအဖြဲမွ အယ္ဒီတာၾကီးေတြျဖစ္တဲ႔ ကိုမိုးေဇာ္လြင္ ၊ ကိုေက်ာ္သာယာျမင့္ တို႔ကို အမ်ားၾကီး ေက်းဇဴးတင္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ေပ်ာ္ရတယ္။
အခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မ ဒီပိုစ္႔အပါအ၀င္ ၁၁ရ ပုဒ္ေရးျပီးသြားျပီ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ တကယ္တမ္းဆို ကၽြန္မစာမေရးတတ္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္မကို ခင္မင္လို႔ တဂ္တာမွန္သမွ်ကိုလဲ ေရးတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မအသိတေယာက္ေတာင္ ေျပာသြားပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ့ဂ္အိမ္ေလးက တဂ္ပိုစ္႔ေရးတဲ႔ ဘေလာ့ဂ္အိမ္လားတဲ႔။ အဲဒါေလးကို ဖတ္ရေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ညစ္ျပီး (အမွန္ဆို ဘာမွလဲ မဟုတ္ပဲ) ဘေလာ့ဂ္ေလးကို တပတ္ေလာက္ ပိတ္လိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မ စာဖတ္ရ ၊ စာေရးရတာကို ေပ်ာ္တဲ႔ ၾကိဳက္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ပါ ၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ ျပန္ဖြင့္ခဲ႔တယ္။ မၾကီးကီနဲ႔ ကိုစိုင္းေနာ္ခမ္းတို႔ကလဲ ဒါေလးအေျပာခံရတာနဲ႔တင္ ဘေလာ့ဂ္ပိတ္မပိတ္ပစ္ဖို႔ အားေပးပါတယ္။ တျခား ခင္မင္ရာေတြကလဲ ေမလ္းနဲ႔ပို႔ျပီး ဘေလာ့ဂ္ျပန္ဖြင့္ဖို႔ ေျပာခဲ႔ၾကတယ္။ အဲအတြက္လဲ အားတက္ရပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။
ျပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္လည္တဲ႔ အခ်ိန္ကို သပ္သပ္ေပးျပီးကို လည္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မအားလဲ ခိုးလည္ေနတတ္ပါျပီ။ အဲလို သြားေရာက္ဖတ္ရာမွာ ေျခရာေလး ခ်န္ခဲ႔တာရွိသလို ၊ တခါတေလ ေျခရာေလးမထားခဲ႔မိပါဘူး။ အဲလို ေကာမန္႔ေပးးခဲ႔ရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ စီေဘာက္မွာ ႏွုတ္ဆက္ခဲ႔ရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ တစံုတခု အမွားအယြင္းမ်ား ရွိခဲ႔ရင္ ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္။ အခုခ်ိန္ထိ လာေရာက္အားေပးၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ၊ ကၽြန္မ ေမာင္ႏွမေတြ နဲ႔အတူ ဘေလာ့ဂ္ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီနာမည္စာရင္းထဲမွာ ေမ႔က်န္ခဲ႔သူရွိရင္လဲ ခြင့္လႊတ္ေနာ္။ တျခား ေျခရာေလး မခ်န္ခဲ႔ ၊ စာလာဖတ္ၾကတဲ႔ စာဖတ္သူေတြကိုလဲ "မငံု " အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးၾကလို႔ အမ်ားေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
လာမဲ႔ႏွစ္ေတြမွာ ၾကိဳးစားျပီးေရးပါဦးမယ္။ ကႏ ၱာရမိုး ဆက္လက္ရြာသြန္းခ်င္ပါေသးတယ္။
23 comments:
ကႏၱာရမိုးေလး ထာ၀ရ ဆက္လက္ရြာသြန္းနိုင္ပါေစလို့ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္တယ္ေနာ္...
ငါေနာက္က်သြားျပန္ျပီ ဟဟ း) ထားပါ ဆက္လက္ရြာသြန္းႏိုင္ပါေစဗ်ာ ။ ငါေတာ့ မလာႏိုင္တာ ေဆာရီးဟာ ။ တစ္ခုခုတင္ျပီဆိုလည္း ေမာင္ႏွမေတြပဲဟာ ထံုးစံအတိုင္း Gtalk ကေန ေအာ္လိုက္ေပါ့ ။ း) ရန္ေတာ့ သိပ္မျဖစ္နဲ႔ ငါ ၾကားထဲက ေခါင္းပူလို႔ း( ။
(ငရဲ)
အဟမ္း... အဟြတ္... အဟိန္း.... ဟိုး အေပၚဆံုးက တေယာက္က ဘူလဲကြ.... (ညွဲညွဲ ... စတာဘာ.....)
ႏွစ္ပတ္လည္ မိုးစက္
အက်ိဳးမဖက္ပဲ ထာ၀ရ
လာသမွ် မိတ္ေဆြ
စိတ္ေျပစရာ စာဖြဲ႕
ရြာသကြဲ႕ မိုး၀သန္
အဖိုးတန္စြာ လွ်မ္းလက္
ဖ်န္းပက္လို႕ ေအးေစတယ္
ေပးေနတဲ့ စိုျပည္မႈက
အပိုေတြမရွိ ဒီကႏၱာရထဲ...သည္းသထက္သည္း ႏိုင္ပါေစ..............။......။။
အမွတ္တရမို႕
ေပ်ာ္ပါေစ
(မွတ္ခ်က္..ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားကို ဒီလိုေလးလုပ္ရံုနဲ႕မရပါ.....အစီအစဥ္စဆြဲပါေတာ့..
ႏွစ္သစ္ကူးနဲ႕အတူ....ေစာင့္စားေနပါမယ္..း)
အဟန္႔ အဟန္႔ မႀကီးငံု . . . ဘေလာ့တစ္ႏွစ္ျပည့္မွာ ၁၁၇ ပုဒ္ေရးနိုင္တယ္ မႀကီး ကၽြန္ေတာ္ထက္ ေတာ္တယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္ျပည့္မွာ ၈၀ ေတာင္မျပည့္ဘူး ဟီးဟီး တစ္ႏွစ္ျပည့္ နို၀င္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔တုန္းကလဲ အပ်င္းထူျပီး ဘာမွမတင္ျဖစ္ဘူး ဟီးဟီး ကိုယ့္မႀကီးက အမ်ားႀကီးေတာ္တယ္ဗ် ဆက္ေရးဆက္ေရး အားေပးေနမယ္ ဘယ္သူေတြ ဘာလာေျပာေျပာ ဘေလာ့မပိတ္နဲ႔ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးေနတာ ကိုယ့္ဘေလာ့က ပညာေပးဘေလာ့မွမဟုတ္တာေနာ့ ခံစားခ်က္ ရင္ဖြင့္တဲ့ ဘေလာ့ေလးပဲ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ ဆက္သာလုပ္ အေနာက္က အေနာ္တို႔ ရွိတယ္ အားေပးတယ္ ဆက္လုပ္ မႀကီး . . . . .
တစ္ႏွစ္ျပည့္မွာ မႀကီးငံု ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ . . .
ခင္မင္စြာျဖင့္ ထက္ ပိုခင္မင္ေသာ
ဗညားရွိန္
ေၾသာ . . တႏွစ္ေတာင္ ျပည့္သြားၿပီ . . ဘာမွလည္းမေကၽြးဘူး။
:atb
ဆက္လုပ္ အားေပးတရ္ ေမာ၀္ရွမ္းေျမကိုလည္း လုပ္ပါဦး။ ေျခာက္ကပ္ေန၏ း-)
ခင္မင္လ်က္
NweYoe
၀မ္းသာ၏မငံု
တစ္ႏွစ္ျပည့္ေလးအတြက္ ကိုဗညားရွိန္ေျပာသလိုပဲ မငံုေရ၊ မငံုက 117 ရွိတယ္ က်ေနာ္က 100 ေတာင္ျပည့္ဘူးဗ်၊ အားေပးေန၏ဗ်၊ ကႏၲာရမိုးစက္မ်ားကို တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပည့္ရြာသြန္းအၿပီး ဆက္လက္ရြာသြန္းႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးရင္း...
::: Happy B'day ကႏၲာရမိုးစက္မ်ား :::
ZaunG
ဘယ္ေကာင္လည္း အိုက္ခီေလာက္ ဆိုတာ
ခီေလာက္ခ်ည္းပဲ ထပ္ေနတယ္ နန္ ့ခ်ာခ်ီပင္း
ဟဟ ေတာ္ၾကာ ေနာ္ခမ္းမနာလိုျဖစ္ေနမယ္
ငါ့နဲ ့နာမည္လာတူေနတယ္ ေနာ္ခမ္းတဲ ့
အျမဲတစ္ရပါေစကြာ အဟတ္ အျမဲတဲ့သေဘာတရားကုိငါ့တုိ ့ကလက္ကိုင္ထားတယ္
မယံု ငရဲ ေမးၾကည့္
တစ္ႏွစ္မွာအဲ့ေလာက္ေတာင္ေရးျပီးျပီေပါ့ ဟုတ္လား
မထင္ရဘူးကြာ င့ါေတာင္ နည္းနည္းေလးပဲရိွတယ္
တစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာင္ အပိုကုန္မွာစိုးလို ့ဘာမွမလုပ္ဘူး
မိန္းမရွာေကြ်းရမယ္ မဟုတ္လား ဟဟ
ေပွ်ာ္ရႊင္ပါေစကြာ ငါ့အမ
ကြန္ကရက္ဂ်ဴေလးရွင္းပါအစ္မ
ဘေလာဂ္တစ္ႏွစ္ျပည့္ကေန စိတ္ထဲရွိသေရႊ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဆက္ၿပီး blogging ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။
အစ္မေခၚေနက်
ဦးခ်စ္ေဖ၊ တစ္ဗူးရွစ္လိပ္
မငံုေရ တစ္ႏွစ္ျပည့္ ဘေလာ႔ေမြးေန႔ေလးကို ေရာက္လာပါတယ္။ တစ္ႏွစ္မွာ ၁၁၇ ပုဒ္ဆိုိတာ တကယ္မနည္းဘူး ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆို ၅၀ ေတာင္ျပည့္မယ္ မထင္ဘူး၊ ဒါေတာင္ ႏွစ္ေယာက္ေရးတာ ..အဟီး။ စာေရးပ်င္းလြန္းလို႔ တခါတေလ တဂ္ပို႔ေတာင္ မေရးဘူးေလ၊ အားလည္းနာတယ္၊ ခင္တယ္ခင္တယ္ ဒါေပမယ္႔ ေရးရမွာ ပ်င္းလို႔ လွည့္ပတ္ေရွာင္ေနတာ။ ေနာက္ထပ္လည္း အမ်ားၾကီး ဆက္လက္ေရးသား ႏိုင္ပါေစ ခင္ဗ်ာ။ အျမဲတမ္း အားေပးေနပါ႔မယ္ ...
ခင္မင္လ်က္
ကႏၱရၾကီး ေအးျမေအာင္ရြာခ်တဲ့ မိုးစက္ေတြေတာင္ တစ္ႏွစ္ၾကီးသြားျပီဗ်ာ။ရတုနဲ႔ခ်ီ ရြာသြန္းျဖိဳးႏိုင္ပါေစဗ်ာ။
ခင္တဲ့
ျဖဴ ႏွင့္ ခ်မ္း
တစ္ႏွစ္ၿပည့္မိုးစက္ေလးကိုဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
စာေတြအမ်ားၾကီးဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ။
ခ်စ္တဲ့သူအားလံုးနဲ့အၿမဲမခဲြမခြါေနႏိုင္ပါေစ။
စိတ္၏ခ်မ္းသာၿခင္း၊ကိုယ္၏က်မ္းမာၿခင္းနဲ့ၿပည့္စံုပါေစ။
ခင္မင္လ်ွက္
စိတ္၏ေၿဖရာ
ထာ၀ရ ကႏၱရမိုးစက္မ်ား ရြာသြန္းႏုိင္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ..။
ဒါနဲ ့ မိုးေရခ်ိန္ေတာ့ ပံုမွန္ေလးျဖစ္ပါေစေနာ္..။ :P
ကႏၱာရမွာ မိုးေတြရြာတာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီတဲ႔။ ရြာလိုက္စမ္းမိုးေရ .. အဲဒီကႏၱာရႀကီး ပင္လယ္ျဖစ္သြားတဲ႔ ရြာလိုက္ပါ ...
ခရစ္စမတ္ျပီးတဲ ့ေနာက္တညမွာေပါ ့ မထင္မွတ္ဘဲ ကနာၱရေလးတခုမွာ မိုးေသးမိုးဖြဲေလးေတြရြာေနတာ တအံ့တျသ သြားစပ္စုမိတဲ ့ကိုယ္ ့ရဲ ့အက်င္ ့အတိုင္းေပါ ့ ခ်စ္ခင္စရာညီမေလးတေယာက္ကိုေတြ ့ခဲ ့တာ သူေရးတဲ ့စာေတြကိုအစဥ္အားေပးခဲ ့တယ္ သူကလဲအဲလိုအားေပးမႈကိုေက်နပ္္ျကည္နူးေန တာေလ ခုဆိုသူ ့ဘေလာ ့ေလးတနွစ္ျပည္ ့ျပီ သူျဖတ္သန္းလာခဲ ့တဲ ့ တနွစ္ဆိုတဲ ့ကာလ သူ ့ရဲ ့ခံစားမႈေတြကိုဘေလာ ့ေပါ ္မွာမွွ်ေ၀ခဲ ့့သူပါ ညီမေလးေရ တနွစ္ျပည္ ့မွသည္ ေနာင္လာမဲ ့နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းနိုင္ပါေစလို ့ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ားပို ့သလိုက္တယ္ ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာလဲဆက္၍ဆက္၍ အားေပးေနဦးမွာပါ ခင္တဲ ့ကိုျကီးသုေျဒ ညီမေလးရဲ ့ဘေလာ ့တနွစ္ျပည္ ့အမွတ္တရ
မငံုခင္မင္ေသာ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ေတြ တိုင္ေအာင္ဘေလာ့ေပၚမွာ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းနိင္ပါေစဗ်ာ ....။
ဒီဘေလာ့ေလးေတြေၾကာင့္လည္း ခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ႏွမေတြ ရခဲ့တယ္ မဟုတ္လား
ဆက္လက္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းၾက တာေပါ့ေနာ္ :)
က်ေနာ္က ၂၂ ရက္ေန႔က blog တႏွစ္ျပည့္တာ ဆိုေတာ့ မငံုထက္ ၄ ရက္စာ ဝါၾကီးတယ္ေနာ္ :))
မငံုေလးေ၇ ...
ၾကယ္ျပာခုမွလာဖတ္ျဖစ္တယ္ ... ဘေလာ႔ေလး တစ္ႏွစ္ျပည္႔မွသည္ အၾကာႀကီးတည္ၿမဲႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ ....
ခ်စ္တဲ႔
ၾကယ္ျပာ
တားနာမည္က်ေတာ့ မပါဘူး။ ေခၚေတာ့ဘူး.. မလာေတာ့ဘူး..၊
ေဘာ့စနီးယား ဟာဇီဂိုးဖီးနားကအငံုးစ္ ဆို အငံုးစ္
ဘာ ဒူဘိုင္း မငံု လည္း :P . . . ခင္လို ့ရန္စသြားတာပါ
မၾကီးေရ ခုလို တစ္ႏွစ္ၿပည့္ အိမ္ေလးမွသည္ ေနာင္ႏွစ္
ေပါင္းမ်ားစြာတည္တံ့ၿပီး စာေတြမ်ားမ်ားကို ဆက္လက္
အားၾကိဳးမာန္တက္ေရးသားႏိုင္ပါေစဗ်ာ . . . အဲ တစ္ခု
ေတာ့ ရွိတယ္ အမအိမ္ေဆာက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွမေခၚနဲ ့
အေနာ္ေတာ့မလာဘူး ဘယ္ႏွယ္သူက် အိပ္ပုတ္လုပ္ေနတယ္ :D
ႊႊအရမ္းခင္စရာေကာင္းတဲ့ မၾကီးမငံုေရ တႏွစ္ျပည့္မွသည္ ဆက္လက္တည္တံႏုိင္ပါေစ။
:), ၀မ္းသာပါတယ္။ ဆက္ေရး ေစာင္႕ဖတ္ေနမယ္။
မငုံေရ...(ရင္းႏွီးစြာ နဲ႕မငုံလုိ႕ပဲေခၚလုိက္ပါတယ္ေနာ္)
ပထမဆုံးအၾကိမ္ေရာက္လာတာပါ
ကႏၲာရမုိးကုိ ဆက္လက္ရြာသြန္းပါ ဆက္အားေပးသြားမယ္ေနာ္
ခင္တတ္တဲ့
အင္ၾကင္း
Post a Comment