အေဖ

ဇန္န၀ါရီလ ႏွစ္ဆယ္႔တစ္ရက္ေန႔ဟာ အေဖ႔ရဲ႕ေမြးေန႔ေနာ္ ။ သမီးခ်စ္တဲ႔အေဖ ဒီေမြးေန႔ရက္မွစ ဘ၀တသက္တာလံုး က်န္းမာစြာနဲ႔ ရွိေနပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္ ။ သမီးရဲ႕အေဖ က တကယ္႔ အေဖေကာင္းပီသတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ပဲေနာ္ ။ သားသမီးေတြ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ႕ရွိရင္ ေက်နပ္ေနတယ္ေနာ္ ။ လိုေလေသးမရွိေအာင္လဲ အၿမဲၿဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔တယ္ေနာ္ ။ အလိုက္လဲံတအား လိုက္ခဲ႔တာပဲေနာ္ ။ အေဖနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဒီေန႔ သမီးတစ္ခုစီ ၿပန္ေတြးၾကည္႕မိတယ္ ။
အေဖက စိတ္ထားတအားေကာင္းတယ္ ။ သူတပါးကိုလဲ တအား အားနာတတ္တယ္ ။ စေနာက္တတ္တယ္ ။ ရွမ္းအစစ္ၿဖစ္တဲ႔ အေဖ က ပဲပုတ္မၾကိဳက္ဘူးေနာ္ ။ အရပ္ၿမင္ၿမင့္ အသားၿဖဴၿဖဴနဲ႔ အေဖက ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္လို႔ ေၿပာၾကတယ္ေနာ္ ။
သမီးကို ေမ႔ အပါအ၀င္ မိသားစုေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြက ပူးပူး ၊ ဖူးဖူး လို႔ေခၚၾကေပမဲ႔ အေဖ နဲ႔ ဘိုးဘိုး ၊ ဘြားဘြားကေတာ့ "တူးတူ" လို႔ေခၚၾကတယ္ေနာ္ ။ သမီးက အေဖနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး တူတယ္ေနာ္ ။ ေၿခလက္ေတြက အစတူတယ္ ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြက အေဖ႔သမီးပဲ လို႔ ေၿပာရင္ တအားသေဘာက်တယ္ ။ အေဖက အၿမဲပဲ သားသမီးကို ကိုယ္တုိင္ခ်က္ၿပဳတ္ေကၽြးခ်င္တယ္ေနာ္ ။
စီးပြားေရးကိစၥေတြနဲ႔ မအားတဲ႔ၾကားက (အမွန္ဆို အိမ္မွာခ်က္ၿပဳတ္ေပးတဲ႔ အေဒၚၾကီးရွိေနရက္နဲ႔ ) အခ်ိန္ရရင္ရသလို ခ်က္ေကၽြးတတ္တယ္ေနာ္ ။ အေဖ႔လက္ရာက ကမ ၻာေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးေပါ့ ။
သမီးက ငယ္ငယ္က တအားဆိုးတယ္လို႔ လူၾကီးေတြၿပန္ေၿ႔ပာၿပလို႔ သိရတယ္ ။ အေဖဆို ညညေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ရတယ္တဲ႔ ။ ညညဆိုမအိပ္ပဲ ဂ်ီတိုက္ေန ၊ အိမ္အေပၚထပ္မွာရွိေနရင္ အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းမယ္ ေအာ္ ၊ ေအာက္ထပ္ေရာက္ၿပန္ေတာ့လဲ အေပၚထပ္တက္မယ္လို႔ ေအာ္ နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာတဲ႔ ။
မွတ္မိေသးတယ္ ။ သမီး ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူဘ၀က အသည္းအသန္ဖ်ားတုန္းကေပါ့ ဆရာ၀န္က အရည္ကလြဲ ဘာမွမေကၽြးရဘူးဆိုတာကို ထမင္းမွမစားရရင္ က်န္တာလဲ ဘာမွမစားဘူး။ ေဆးလဲမေသာက္ဘူး ဆိုၿပီး ဆိုးခဲ႔တဲ႔ သမီးကို အေဖက သနားၿပီး ထမင္းေကၽြးမိပါတယ္ေနာ္ ။ ေန႔ေတာင္မကူးဘူး ေဆးရံုၿပန္ေၿပးရတာ ။ ေနာက္မွသိရတာက အဲဒီကိစေၾကာင့္ အေဖငိုခဲ႔ရသလို ေမ႔ကလဲ စိတ္ဆိုးၿပီး ကေလးတစ္ခုခုၿဖစ္ရင္ဘယ္နဲ႔ လုပ္မလဲဆိုၿပီး အေဖ႔ကို အၿပစ္တင္တယ္ေနာ္ ။ အမွန္ဆို သမီးမေကာင္းတာေပါ့ေနာ္ ။
လုပ္ခ်င္တာ ၿဖစ္ခ်င္တာရွိရင္ ဆုံးၿဖတ္ၿပီးရင္ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တဲ႔ သမီးေၾကာင့္ မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္စိတ္ညစ္ရမလဲဆိုတာ ၿပန္ေတြးမိတိုင္း ကိုယ္ကိုကိုယ္ ေဒါသထြက္မိတယ္ ။
ၾကီးလာၿပန္ေတာ့လဲ တစ္မ်ိဳးၿပီး တစ္မ်ိဳး စိတ္ပူရေအာင္ လုပ္မိခဲ႔သလားပဲေနာ္ ။ ၿမန္မာၿပည္ကေန ထြက္လာတဲ႔ေန႔က ေလဆိပ္မွာ သမီးေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး " သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ပါေစလို႔ " ဆုေပးခဲ႕တယ္ ။ သမီးက အားလံုးကို လွည္႔မၾကည္႕ပဲထြက္လာေတာ့ အသဲမာလိုက္တာလို႔ ေၿပာၾကတယ္ေနာ္ ။ အမွန္ဆို အဲဒီေန႔က လွည္႔ၾကည္႔မိရင္ မသြားေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လုပ္မိမွာစိုးလို႔ လံုး၀ၿပန္လွည္႕မၾကည္႔ခဲ႔တာေပါ့ ။
အေ၀းေရာက္ေနမွ မိသားစုတန္ဖိုး ပိုထားတတ္လာတယ္ ။ ဖုန္းဆက္တိုင္း အေဖ႔အသံ ၾကားတာနဲ႔ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ငိုေနလို႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေပမဲ႔ မ်က္ရည္က ထိန္းလို႔ မရဘူးေလ ။ ဘ႔ အသံနည္းနည္းေလးေၿပာင္းေနတာနဲ႔ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး ပိုပို ငိုလို႔ အေဖ စိတ္ညစ္ရမွာေနာ္ ။ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္ ။
သမီးၾကိဳက္တဲ႔ ပဲပုတ္ ၊ မိွဳေၾကာ္ေတြကို ကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ၿပီး ထဲ႔လာေပးတယ္ေနာ္ ။ စာထဲမွာလဲ စိတ္ပူစြာနဲ႔ မွာထားတာေတြ အမ်ားၾကိးပဲ။ အေ၀းေရာက္ေနေတာ့ ပိုစိတ္ပူေနတယ္ေနာ္ ။ ဒီစာေတြကို ဖတ္တိုင္း အေဖအနားမွာ လာေၿပာေနသလို ခံစားရတယ္ ။
သမီး အခုခ်ိန္ထိ ဘ႕တို႔ဆီကေန အယူခ်ည္းပဲ သားသမီး၀တၱရားမေက်ဖူးဘူး ။ ဘာမွမလုပ္ေပးခဲ႔ဖူးဘူး။ သားသမီးကို ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေကၽြးခ်င္တဲ႔ အေဖ႔ကို သမီး တခါမွ ခ်က္မေကၽြးဖူးေသးဘူးေနာ္ ။
သမီး ၂၀၁၀ vacation ၿပန္လာတဲ႔အခါ အေဖ႔ကို ထမင္းခ်က္ေကၽြးမယ္ေနာ္ ။ ေနေကာင္းေအာင္ေနၿပီး ေစာင့္ေနေနာ္ ။
အေဖရဲ႔႕..သားသမီးေတြကို စိတ္ပူ ဂရုစိုက္တတ္ပံုကို သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ အားက်တယ္ ။ အဲဒီအတြက္ သမီး တအားေပ်ာ္တယ္ ။ ဂုဏ္ယူတယ္ ။ သေဘာက်တယ္ ။
သမီး ေရးခ်င္တာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ။ စိတ္ထဲမွာရွိၿပီး ဘာလို႔ခ်ေရးလို႔ မရတာလဲမသိေတာ့ဘူး ။ အေဖေမြးေန႔ကို သမီးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ အမွတ္တရ ေရးၿဖစ္ေအာင္ေရးခ်င္ခဲ႔တယ္ ။ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ေတာင္ တတ္သေလာက္ေလးေရးတာေလ ။ အခုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အမ်ားၾကီး ရွိရက္နဲ႔ ခ်ေရးလို႔မရေအာင္ ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ေၿပာမၿပတတ္ဘူးဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလား မသိဘူးေနာ္ ။
သမီး သိေနတာက အေဖသည္ ေလာကမွာ သမီးအခ်စ္ဆံုး လူတစ္ဦးပါ။ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ႏွိဳင္းလို႔မရပါဘူး ။ ( ေမ႔ မသိေစနဲ႔ေနာ္ :) ေတာ္ၾကာ သမီးေခါင္းေခါက္ခံထိေနမယ္ ။)