ပိုက္ဆံေခ်းၿခင္း သည္းခံပါ။။။။။။။။။။။

ကၽြန္မမွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ အက်င့္ တစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က လိုအပ္တာရွိရင္ မေနႏိုင္ဘူး။ လာအကူအညီေတာင္းရင္ ေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ အဲ..ပိုက္ဆံေခ်းလိုက္တိုင္း အဆံုးပဲ။ အခုေတာ့ သင္ခန္းစာ ေကာင္းေကာင္းယူၿပီး ေခ်းေတာ့ဘူးေနာ္။ အဲဒါေလးကို ေၿပာၿပတာ။ :P

ကၽြန္မ အသိအမ်ိဳးသမီးက ေပးလိုက္တဲ႔ သင္ခန္းစာေလးပါပဲ။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးက လူမ်ိဳးလဲ မတူပါဘူး။ ရံုးက Building တစ္ခုထဲမွာ တူတူဆိုေတာ့ ေနတာကလဲ တစ္ၿမိဳ႔နယ္ထဲဆိုေတာ့ ကားေစာင့္ရင္း သူက စကားလာလာေၿပာေတာ့ ရင္းႏွီးသြားတာ။ စိတ္သေဘာထားလဲ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခင္ပါတယ္။ Bus လာလို႔ မ္န္းကေလးတစ္ေယာက္ပ ဲလိုက္လို႔ ရမယ္ ဆိုရင္ သူမလိုက္ပဲ ကၽြန္မနဲ႔ တူတူေစာင့္ေပးတယ္။ ကၽြန္က ထြင္တာေတာ့ ဟုတ္ပါဘူးရယ္။ ရံုး၀တ္စံုကို အၿဖဴပဲ ၀တ္တယ္။ တစ္ေန႔ သူက တစ္ၿခား အလုပ္ေလ်ွာက္ထားတာ အင္တာဗ်ဴး သြားစရာရွိတယ္. အက်ီအၿဖဴေရာင္ ၀တ္သြားရမွာမို႔ သူ႔ကို ငွားပါတဲ႔။ ( ငွားပါလားလို႔ ေၿပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။)။ ကၽြန္မ ကလဲ ရပါတယ္လို႔ ေၿပာၿပီးသား။ အဲ..ကၽြန္မတစ္ခုခု မလုပ္ခင္ မိသားစုကို ေၿပာၿပေနက်ေလ။ ထံုးစံအတိုင္း အေဒၚပဲရွိေနေတာ့ သူ႔ကို ေၿပာၿပလိုက္တယ္။ ေနာက္ အတူေန ညီအမလို ၿဖစ္ေနတဲ႔ ၿမန္မာမ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လဲ သိတာေပါ့။ သူတို႔က အဓိပၸာယ္မရွိဘူးတဲ႔။ မေပးရဘူးတဲ႔။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ အခ်င္းခ်င္း မဟုတ္ပဲ ဘာမွ ေပးစရာမလိုဘူးတဲ႔။ ကၽြန္မလဲ " အင္းအင္း" ေပါ့။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးးက ညသန္းေခါင္ ၂နာရီ္ၾကီး မက္ဆ႔လဲပို႔လာတယ္။ မနက္ရံုးမသြားခင္ထိ miss call ကိုးခါလဲ ေပးထားတယ္။ စိတ္ထဲမွာ သနားသြားတယ္။

' အင္း..ငါမယူသြားရင္ သူ၀တ္စရာမရွိရင္ ဒုကၡ ဆိုၿပီး " ဘယ္သူ႕မွမေၿပာပဲ ယူသြားလိုက္တယ္။ ေပးတာေတာင္ အိမ္အထိ သြားေပးတာဗ်။ အဲဒီေန႔က အိပ္ရာထ ေနာက္က်တာနဲ႔ ရံုးကို taxi နဲ႔သြားမလို႔ ကားေစာင့္ေနတုန္း သူကဖုန္းဆကိလာတယ္။ အက်ီၤပါမပါ သိခ်င္လို႔ ။ သူလဲမသြားရေသးဘူးတဲ႔ လာေခၚပါဆိုလို႔ လမ္းၾကံဳေနတာပဲဆိုၿပီး သြားေတာင္ေခၚလိုက္ေသးတယ္။ ဇာတ္လမ္းက မၿပီးေသးဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႔ သူက အေရးတစ္ၾကီးလိုလို႔ ပိုက္ဆံ ၅၀၀ ေခ်းပါလို႔ ေၿပာလာၿပန္တယ္။ ၅၀၀ ဆိုေတာ့ အမ်ားၾကီးေလ။
အဲဒါက်ေတာ့ အေဒၚ့ကို ေၿပာၿပေတာ့ လံုး၀မေပးရဘူးလို႔ ေၿပာတယ္။ သူက ရံုးခန္းအထိ လာၿပီးယူေတာ့ ေတာ္ေတာ္လိုေနမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ အားလဲနာတာနဲ႔ ၂၀၀ေတာ့ ေပးလိုက္မိတယ္။ သူက ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေန သူလခထုတ္တာနဲ႔ ေပးမယ္လို႔ ေၿပာသြားပါတယ္။ တစ္ပတ္ၾကာတဲ႔ အထိ ၿပန္မရဘူး။ အိမ္ကလဲ သိကုန္ၿပီ။ ဆူခံထိတာေပါ့။ ေရစက္သာခ်လိုက္ေတာ့လို႔ ေၿပာၾကေတာ့တာပါပဲ။ သူလာေတာင္းလို႔ ေပးတာပါလို႔ ေၿပာတာကို မရဘူး။ ကိုယ္႔ ဗီရိုထဲက အက်ီၤ ၊ ကိုယ္႔အိတ္ထဲက ေငြက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မေပးပဲ ထြက္သြားမလားတဲ႔။ ေတာင္းဖို႔ ေၿပာၾကေပမဲ႔ ကၽြန္မက ကိုယ္ပိုက္ဆံ ကိုယ္ၿပန္ေတာင္းရမွာကို အားနာတာနဲ႔ မေၿပာဘူး။ သြားေတာင္းရင္ သူရွက္သြားမွာပဲလို႔ ေတြးမိတာလဲပါတယ္။ ဆက္ေစာင့္လိုက္တာ တစ္လသာ ၾကာသြားတယ္ ၿပန္မရဘူး။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးကလဲ ကၽြန္မကို ေတြ႔ရင္ တဲ႔တဲ႔ေတြ႔ေနရင္ေတာင္ ရေအာင္ေရွာင္သြားတယ္။ စိတ္ထဲမွာ " ငါလဲ ဘာမွမေတာင္းရပဲ ဒီလို လုပ္လုပ္သြားေတာ့ မခံခ်ိၿဖစ္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ " ။

အခုခ်ိန္ထိပါပဲ ဘာတစ္ခုမွ ၿပန္မရတာ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကို အခုခ်ိန္ထိ ေရွာင္ေနဆဲ။ ေတြးမိသြားတယ္။ ေခ်းငွားၿခင္းက ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ႔ သူေတြကို ရန္သူေတာင္ၿဖစ္ေစ။ အခင္အမင္ပ်က္ေစတတ္တယ္ေနာ္လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မလဲ ဒီသင္ခန္းစာကို ယူၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးေတာ့ပါဘူး။ ရင္းႏွီးမွဳ႔ ပ်က္တာမေကာင္းဘူးေနာ္။ စိတ္ထဲ သနားလာရင္ေတာင္ ၿပန္ၿပန္တင္းထားတတ္ေနၿပီ။ အမွန္ဆို သူပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၿပာလို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မကလဲ လိုက္ေတာင္းေနတာမွ မဟုတ္တာ။ ထားတတ္ရင္ ကုသိုလ္ေတာင္ ၿဖစ္ေသးတာပဲေနာ္။ အခုေတာ့ အခင္အမင္ပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။

ေၿပာခ်င္တာက ေငြေၾကာင့္ ရင္းႏွီးမွဳ႔ပ်က္တတ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဘယ္အရာမဆို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၿပာၿပ အကူအညီေတာင္းရင္၊ အခက္အခဲေလး ေၿပာၿပရင္ ဘာမွမၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ကၽြန္မ ထင္မွတ္ပါတယ္။ လူတိုင္းကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ၿပန္ေပးဖို႔ အခက္အခဲ ရွိေနသူေတြက ဘာမွမေၿပာေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပဲ ရင္းႏွးီမွဳ႔ ပ်က္သြားတတ္တာေလးကို ေၿပာပါတယ္။

ကဲ ..ကၽြန္မပိုစ္႔ အသစ္တင္မယ္လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ေခ်းငွားၿခင္း အေၾကာင္းေၿပာၾကရင္း အၾကံရသြားတာပါ။ ပိုစ္႔ၿဖစ္ေအာင္ ေရးလိုက္မိတယ္။ သည္းခံဖတ္ေပးၾကေနာ္။ အၾကံရေအာင္ လုပ္သြားတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။။။။

ကဲ ..ပိုက္ဆံေခ်းၿခင္း သည္းခံပါ။။။။

ထံုးစံအတိုင္း ၿဖစ္ၿပီးသြားမွ ကၽြန္မ ေၿပာေလ႔ရွိတဲ႔ စကားေလးကေတာ့ " မွတ္သြားတာပါပဲ။။ " ၿပီးေတာ့ တကယ္တမ္းက် မမွတ္ေသးပါဘူး။ ေပးခ်င္ေနတုန္းပဲ။:P