ၿဖစ္လိုက္ရင္...တစ္လြဲ(၃)

ကၽြန္မ အခ်ိန္တိုင္းေတာ့ အိမ္ကိုလြမ္းေနတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ထူးထူးၿခားၿခား အေမကို ဒီတစ္ပတ္အတြင္း တအားသတိရေနတယ္။ အေမလို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ မ်က္ရည္က ၀ဲလာခဲ႔တယ္။ ဒီလို လြမ္းေနရက္နဲ႔ ကၽြန္မ အေမနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ လုပ္ခဲ႔တာေလးကို သတိရမိသြားတယ္။ အၿဖစ္ကေတာ့ ေၿပာမေနနဲ႔။ ေတာ္ေတာ္လြန္တဲ႔ ကၽြန္မပါပဲ။ ဒီလိုေလးမ်ား ၿဖစ္ဖူးၾကရဲ႕လား မသိဘူး။

ကၽြန္မ ဆယ္တန္းေၿဖၿပီး အိမ္မွာ အနားယူတဲ႔ အခ်ိ္န္ေပါ့။ တစ္ေန႔ ကၽြန္မ အခန္းထဲမွာ စာဖတ္ေနရင္း အေမ႔ကို ေၿပာစရာရွိသြားတယ္။ ဘာလဲဆိုတာ ကၽြန္မ စဥ္းစားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၿပာၿပခ်င္လို႔ ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ေၿပးဆင္းခဲ႔လာတာပါ။ အဲ.. ေလွကားလဲ ဆံုးေရာ ကၽြန္မ ပါးစပ္ဟရံုရွိပါေသးတယ္။ ဘာတစ္ခြန္မွ ထြက္မလာေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔လဲ သိလား။ ကၽြန္မ အေမကိုၿမင္ရက္နဲ႔ ေမ႔သြားလို႔ပါပဲ။ ကၽြန္မလဲ စဥ္းစားေသးတယ္။ မရဘူး။ ႏွဳတ္ခမ္းကေန ဘာမွထြက္မလာတာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားတာမရဘူး။ ေနာက္ဆံုး အေပၚထပ္ၿပန္တက္ၿပီး အမလတ္ စာဖတ္ေနတာကို သြားေခၚလိုက္တယ္။

ကၽြန္မ။။။။ မမ ..ခဏလိုက္ခဲ႔ပါ။ ၿပစရာရွိတယ္။

မမ။။။ ဘာလဲ

ကၽြန္မ။။။ အား..လိုက္ခဲ႔ပါဆိုေန

အတင္းေခၚလာေတာ့တယ္။ ကၽြန္မက ဘာမွမေၿပာပဲ ေခၚပဲေခၚေနေတာ့ မမလဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ပါလာတယ္။ ေလွကား တစ္၀က္ကေနၿပီး.ကၽြန္မ..မမ႔ကို လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ေၿပာလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မ။။။။ မမ..အဲဒီမွာ ေတြ႕လား။ မ်က္မွန္နဲ႔ေလ ဧည္႔ခန္းမွာ ထိုင္ေနတာေလ။
အဲဒီ အန္တီကို ဘယ္လိုေခၚရသလဲ။ သိေနတယ္။ စဥ္းစားလို႔ မရေနဘူး။


မမ တအားေၾကာင္သြားၿပီး ကၽြန္မကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ ၾကည္႕ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မလဲ ထံုးစံအတိုင္း ဘာမွကို မသိရင္ မလုပ္တတ္ရင္ လက္ကိုက္ၿပီး ၾကည္႕ေတာ့ .. အခုလည္း တကယ္ ဘာမွမသိသလို ၿဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ႏိုင္လိုက္သလဲ။ မမေလ.ကၽြန္မ ေခါင္းကို မနာေအာင္ ေခါက္ၿပီး

" အဲဒါ အေမေလ။ ေမ႔လို႔ေခၚတယ္ေလ " တဲ႔။။။

တစ္ခါတစ္ေလ အဲဒီလိုပဲ တစ္ခုခု တအားၿဖစ္ခ်င္္တဲ႔ အခါ ေမ႔သြားတတ္တာ၊ ပါးစပ္ထဲက ဘာမွထြက္မလာေတာ့တာ။ ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားတင္ ေမ႔သြားတာ ကၽြန္မ အက်င့္ဆိုးပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳးေတာ့ လံုး၀မၿဖစ္သင့္ပါဘူး ဒီအၿဖစ္မ်ိဳး။ ကၽြန္မ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။