ကၽြန္မနဲ႔ ေၾကာင္

ၾကာသပေတးညဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ ရံုးပိတ္တယ္။ ( ဒူဘိုင္းရံုးပိတ္ရက္က ေသာၾကာေန႔ေလ) ဒီလို ၾကာသပေတးညဆို ဒူဘိုင္းေရာက္လူေတြ ထံုးစံအတိုင္း မိသားစုလိုက္၊ အဖြဲ႔လိုက္ ညလံုးေပါက္ တေနရာရာ သြားေနက်၊ (ကမ္းေျခ၊ ကစားကြင္း၊ ပန္းျခံ လူအမ်ားၾကီးပဲ)။ ကၽြန္မတို႔လဲ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲ ရွာေဖြၾကတာေပါ့။ အစက လမ္းထိပ္က ကစားကြင္းမွာပဲ ဆံုဖို႔ခ်ိန္းထားၾကေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသႏၱာက ကမ္းေျခမွာ ေရသြားကစားရေအာင္ဆိုတာနဲ႔ ည၈နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သႏ ၱာ၊ လူေမာ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ သံုးေယာက္ ကစားကြင္းကေန ကမ္းေျခဘက္ကို ထြက္ခဲ႔ၾကတယ္။ အေဒၚတို႔ကို ေခၚေပမဲ႔ မလိုက္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ သံုးေယာက္ပဲ ထြက္လာခဲ႔ၾကတယ္။

လမ္းမွာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္နဲ႔ ေတြ႔ပါေလေရာ။ ေၾကာင္ေတြ႔တာမ်ား အဆန္းလုပ္လို႔ဆိုျပီး မထင္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္မက ေၾကာင္ဆို အေသေၾကာက္တာ။ ငယ္ငယ္ကဆို ပိုဆိုးတယ္။ ေၾကာင္ျမင္ရင္ကို ေနလို႔မရေတာ့ဘူး။ တအားေၾကာက္ျပီး မ်က္ရည္ေတြ က်လာတတ္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွသာ အိေျႏၵရလာတာ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ေတြ႔ရင္ ရတယ္။ ေနာက္ ေၾကာင္ကလဲ သူဘာသာသူေနရင္ ရတယ္။

အခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေၾကာင္က ကၽြန္မကို ၾကည္႕ေနတယ္။ ေနာက္ ေနာက္ကေနလို္က္လာပါေလေရာ။ ကၽြန္မလဲ ရွဴး..ရွဴးနဲ႔ ေမာင္းျပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကား ၀င္ေျပးတယ္။ ေၾကာင္ကလဲ မရဘူး။ အတင္းကပ္လိုက္လာေနတယ္။ ကၽြန္မက မုန္႔ဗူးကိုင္လာေတာ့ သူမုန္႔လိုက္ေတာင္းတယ္ထင္ျပီး လူေမာ္က မုန္႔တခုယူျပီး ခ်ေကၽြးတာကို မစားပဲ ကၽြန္မေနာက္ကိုပဲ လိုက္ေနေတာ့တယ္။ ရင္ဘတ္တခုလံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာမွမျမင္ေတာ့ဘူး။ ေၾကာက္ေနတာပဲသိတယ္။ ကၽြန္မလမ္းေပၚအတင္းျဖတ္ကူးေျပးဖို႔ လုပ္လို႔ သႏ ၱာက ေနာက္ကအတင္းလိုက္ဆြဲရတယ္။ ကားေတြက အရွိန္ေတြနဲ႔ ေမာင္းလာတာလဲ မသိေတာ့ဘူး။ သႏ ၱာက ေနာက္ကေန လိုက္ဆြဲ၊ ကၽြန္မက အတင္းလမ္းျဖတ္ကူးနဲ႔ဆိုေတာ့ ကားလမ္းေဘးမွာ ရုတ္တရက္ၾကည္႕ရင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနသလို ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မလက္ထဲက မုန္႔ဗူးေၾကာင့္လား မသိဘူးဆိုျပီး လူေမာ္က မုန္႔ဗူးလွမ္းယူလိုက္ေပမဲ႔ ေၾကာင္က ကၽြန္မေနာက္ပဲ ဆက္လိုက္ေနတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္တာက ပလက္ေဖာင္းျပင္ေနတာဆိုေတာ့ ကာထားတာပဲ။ ေၾကာင္က အထဲကေနလိုက္၊ ခုန္ထြက္လာေတာ့မလိုနဲ႔။ ကၽြန္မက ေရွ႔ကေျပးနဲ႔။ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ဆိုျပီး သႏ ၱာလက္က အတင္းရုန္းျပီး လမ္းကိုျဖတ္ကူးလိုက္ေတာ့တယ္။ ဟိုဘက္အျခမ္းေရာက္တာေတာင္ စိတ္မခ်တာနဲ႔ ေျပးေနဆဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ မွီလာေတာ့ ေၾကာင္လိုက္မလာေတာ့ဘူး ဆိုမွ အေျပးရပ္တာ။ ဒါေပမဲ႔ ေၾကာက္တဲ႔စိတ္က မေျပဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အသီးသီးေကာင္းခ်ီးေပးပါေလေရာ။

သႏ ၱာက.." ေၾကာင္ကိုက္လို႔ မေသဘူး။ ကားတိုက္မွေသမွာ"တဲ႔။ ေနာက္ေျပာေသးတယ္။ လိုက္ဆြဲတဲ႔သူက လူေမာ္မဟုတ္ပဲ သူျဖစ္ေနတာ ကံေကာင္းတယ္တဲ႔။ အကယ္လို႔ လူေမာ္က လိုက္ဆြဲတာဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ရဲစခန္းအေရာက္ပဲတဲ႔။

လူေမာ္ကလဲ " ဒီမုန္႔ကိစၥကို ဘယ္သူစတာလဲ" တဲ႔။ ကၽြန္မဗိုက္ဆာတယ္ဆိုလို႔ လူေမာ္႔အိမ္၀င္ျပီး မုန္႔သြားယူလာတာေလ။ ေၾကာင္က ကၽြန္မလမ္းျဖတ္ကူးတဲ႔အထိ လိုက္ကူးဖို႔ လုပ္ေသးတယ္တဲ႔။

အမေလးေနာ္..ကံေကာင္းလို႔။ ေၾကာင္ေၾကာက္တာနဲ႔ပဲ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုျပီး ရဲစခန္းမေရာက္တာ။