အခုေလာက္ဆို ဥေတနဘုရင္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလို႔ ခ်ီးေျမွာက္ထားတဲ႔ မိဖုရားၾကီးသံုးပါး ရွိတယ္ဆိုတာ မိတ္ဆက္လို႔ ျပီးျပီေနာ္။ ၀ါသုလဒတၱာ ၊ မာဂ႑ီီ နဲ႔ သာမာ၀တီေပါ့။ အခုေျပာျပမဲ႔ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ အဓိက က သာမာ၀တီမိဖုရားနဲ႔ မာဂ႑ီ မိဖုရားတို႔ပါပဲ။ သာမာ၀တီမိဖုရားမွာ ေမာင္းမငါးရာရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ခုဇၨာဆိုတဲ႔ အထိန္းေတာ္က မနက္တိုင္း ပန္း၀ယ္ျပီး ဆက္သရေလ႔ရွိပါတယ္။ ဥေတနက ခ်ီးျမွင့္တာက တစ္ေန႔ အသျပာေလးပဲဖိုးပါ။ ဒါေပမဲ႔ ခုဇၨာ က တစ္ေန႔ကို အသျပာႏွစ္ပဲဖိုးပဲ ၀ယ္ပါသတဲ႔။ တစ္ရက္က်ေတာ့ ခုဇၨာက ပန္း၀ယ္ေနက်ျခံကို သြားေတာ့ ျခံရွင္က ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ျခားသူေတြကို ပန္းမေရာင္းေတာ့ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားကို လွဴဒါန္းဖို႔ ရည္စူးထားပါတယ္။ မိဖုရားအတြက္ေတာ့ ခ်န္ထားတယ္လို႔ ေျပာတဲ႔အျပင္ တရားနာၾကြဖို႔ ဖတ္မႏ ၱာက ျပဳတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ ခုဇၨာလဲ တရားနာဖို႔ လိုက္သြားလိုက္တယ္။ အဲဒီခ်ိန္မွာ ေကာသမၨီျပည္ၾကီးမွာ ျမတ္ဘုရားသာသနာအစပဲ ရွိေသးပံုေပၚတယ္။
ခုဇၨာအထိန္းေတာ္ၾကီးမွာ ျမတ္ဘုရားလဲ တရားလဲ နာရေရာ အင္မတန္မွ ထူးျခား၀မ္းေျမာက္ရကား ပူေဇာ္ပါေတာ့တယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္သြားတဲ႔ ခုဇၨာအထိန္းေတာ္မွာ ပန္းကို အသျပာေလးပဲဖိုး အျပည္႔၀ယ္ျပီး ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ပန္းဆက္တဲ႔အခါ မိဖုရားက ဒီေန႔ ပန္းေတြမ်ားလွခ်ည္းလား။ ဘုရင္ၾကီးး ပိုခ်ီးျမွင့္လိုက္တာလားလို႔ ေမးေတာ့ ခုဇၨာ က အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံေျပာဆိုပါေတာ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားလို႔ ဘာမွမေၾကာက္ေတာ့ပဲ ငါးပါးသီလကို လံုေအာင္ထိန္းတဲ႔ သေဘာေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားမွာ ျမတ္စြာဘုရားလို႔ အသံၾကားတာနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ကာ ခုဇၨာကို အျပစ္မေပးတဲ႔အျပင္ ယေန႔မွစျပီး မိခင္ေနရာထားလို႔ နာၾကားလာရတဲ႔ တရားေတာ္ကို ျပန္ေဟာခိုင္းပါသတဲ႔။ ဒီလိုပဲ ေနာက္ေန႔ေတြတိုင္းမွာ ခုဇၨာ က တရားနာလာ၊ နန္းေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ျပန္ေဟာနဲ႔ေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားမွာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးခ်င္ေပမဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ခုဇၨာေျပာတဲ႔ ျမတ္ဘုရားစံေက်ာင္းရွိရာ အရပ္သို႔ တိုက္နန္းကို အေပါက္ကေလး ေဖာက္ျပီးပဲ ၾကည္ညိဳရတယ္ေလ။
ဒီသတင္းကို မာဂ႑ီမိဖုရားၾကားေတာ့ ေဒါသေတြ ထြက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဥေတနဘုရင္ကို သာမာ၀တီမိဖုရား တိုက္နန္းကို အေပါက္ကေလးေဖာက္တယ္။ ဘာအေကာက္ၾကံဖို႔ရွိသလဲ မသိဘူးလို႔ ေျပာေပမဲ႔ ဥေတနဘုရင္ၾကီးက မယံုၾကည္ခဲ႔ဘူး။ ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကို အေကာက္ၾကံဖို႔ သူ႔ဦးရီးေတာ္ ပုေရာဟိတ္နဲ႔ စီစဥ္ပါေလေရာ။ ၀ါသုလဒတၱာမိဖုရားၾကီးက ေအးေဆးသိမ္ေမြ႔သလို ဘုရင့္သမီးေတာ္လဲ ျဖစ္ေတာ့ အေကာက္မၾကံႏိုင္ေပမဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကိုေတာ့ မေကာင္းၾကံပါေတာ့တယ္။ဥေတနဘုရင္က မိဖုရားသံုးပါး အေဆာင္ေတာ္ကို တစ္လွည္႔စီကူးတာဆိုေတာ့ မာဂ႑ီမိဖုရားက သူ႔အေဆာင္ေတာ္မွာ ဥေတနဘုရင္ ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာေတာ့ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ႔အတိုင္း ဘုရင္အၿမဲယူေဆာင္ေလ႔ရွိတဲ႔ ေစာင္းရဲ႕ အေခါင္းေပါက္ကေလးမွာ အဆိပ္ရွိတဲ႔ ေျမြကို ဘုရင္မသိခင္ ထဲ႔လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ပန္းဖႊားေလးနဲ႔ ခ်ထားတာဆိုေတာ့ ေျမြၾကီးကို အထဲမွာေလွာင္ပိတ္ထားသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ ဥေတနဘုရင္ သာမာ၀တီအေဆာင္ဘက္ ကူးတဲ႔ အပတ္မွာ မာဂ႑ီက ဘုရင္ၾကီးကို ငိုယိုတားပါေတာ့သတဲ႔။ ညက အိပ္မက္မေကာင္းလို႔ သာမာ၀တီမိဖုရားအေဆာင္ေတာ္ မကူးဖို႔ ေျပာသတဲ႔။ ဥေတနဘုရင္က လဲ စိတ္မပူဖို႔ ေျပာေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမရမက ငိုယိုေျပာေနေတာ့လဲ သာမာ၀တီမိဖုရားအေဆာင္ေတာ္ကို ကူးေတာ့ မာဂ႑ီကိုပါေခၚခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ မိဖုရားတစ္ပါး အေဆာင္ေတာ္ကေန တျခားအေဆာင္ကို ကူးတာ မိဖုရားတစ္ပါးပါလာတယ္ ဆိုကတည္းက သူ႔အေပၚမေကာင္းၾကံေတာ့မယ္ဆိုတာ သာမာ၀တီမိဖုရားက သိေတာ့ အထူးသတိထားေနပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဥေတနဘုရင္ စက္ေတာ္ေခၚခ်ိန္မွာ ေစာင္းကို ေညာင္ေစာင္းေဘးခ်ထားေတာ့ အားလံုးသတိမမူခ်ိန္မွာ မာဂ႑ီမိဖုရားက ပန္းဖႊားကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေျမြၾကီးက အထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရေတာ့ ေဒါသတၾကီးနဲ႔မို႔ ပါးျပင္းၾကီး ေထာင္လို႔ေပါ့။ မာဂ႑ီီက မိဖုရားက အရင္ဆံုးေအာ္ေတာ့တာပါပဲ။ ျပီးေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရား က ဥေတနဘုရင္ကို လုပ္ၾကံပါတယ္။ ဘုရင့္ကိုလဲ သတိထားပါလို႔ ေျပာရက္သားနဲ႔ ဆိုျပီး မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ ေျပာဆိုေနေတာ့တာပါပဲ။ ဥေေတနဘုရင္လဲ လန္႔သြားတာဆိုေတာ့ သိတယ္မလား ဘုရင္တို႔ စိတ္ဆိုးရင္ ဘာမွမျမင္ေတာ့တာ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သာမာ၀တီမိဖုရားနဲ႔ ေမာင္းမေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ျမွားနဲ႔ ပစ္ျပီးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ပါေတာ့တယ္။
သာမာ၀တီမိဖုရားကေတာ့ ေမာင္းမမ်ားကို ဘုရင္အေပၚစိတ္မကြက္ဖို႔ ေမတၱာထားဖို႔သာ မွာၾကားတာေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ေရွ႔ဆံုးကထားျပီး ျမွားနဲ႔ပစ္ေတာ့ ေမတၱာတရားနဲ႔အျပည္႔ေနတဲ႔ အျပစ္မရွိေတာ့ ျမွားဦးက မိဖုရားဘက္မသြားပဲ ဘုရင္ဘက္ ျပန္လွည္႔လာပါေတာ့တယ္။ ဥေတနဘုရင္လဲ ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ေတာင္းပန္ေတာ့ မိဖုရားက သူမ ဘုရင့္အေပၚတစ္ခါမွ မေကာင္းၾကံခဲ႔ဖူးေၾကာင္းနဲ႔ အတူ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးခြင့္ပါေတာင္းပါတယ္။ ဥေတနဘုရင္လဲ ခြင့္ျပဳလို႔ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို နန္းေတာ္မွာ ဆြမ္းစားဖို႔လို႔ အားလံုး ညီညႊတ္စြာ လုပ္ကိုင္ၾကသလို၊ ဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမကို ခံယူခ်ိန္မွာလဲ မာဂ႑ီမိဖုရားပါမလာပဲ သူအမုန္းၾကီးမုန္းတဲ႔ ျမတ္ဘုရား နန္းေတာ္ထိေရာက္လာတာ သာမာ၀တီေၾကာင့္ဆိုျပီး ေဒါသတၾကီးနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဦးရီးေတာ္ပုေရာဟိတ္ အကူအညီနဲ႔ပဲ သာမာ၀တီ မိဖုရားေဆာင္ကို မီးျမွိဳက္ပါေတာ့တယ္။ အစပထမမွာေတာ့ ေမာင္းမေတြက ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ ေျပးလႊားေနေပမဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားက အားလံုးကို ေမတၱာဘာ၀နာစီးျဖန္းရင္း ေသေဘးကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္တဲ႔အခါမွာေတာ့ အားလံုးပဲ ျငိမ္းေအးစြာနဲ႔ အက်ိဳးရွိစြာ ခံယူသြားၾကပါေတာ့တယ္။
ဒီလိုသာမာ၀တီမိဖုရားနဲ႔ ေမာင္းမငါးရာတို႔ တစ္ေန႔တည္း မီးျမွိဳက္ခံရတဲ႔ ကံ၀႗္ေၾကြးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ဘ၀က ဘုရင့္သမီးေတာ္ ျဖစ္တဲ႔အခ်ိန္ကေပါ့။ တစ္ေန႔ သမီးေတာ္နဲ႔ ေမာင္းမ ငါးရာတို႔ ေရကစားျပီးေနာက္ ခ်မ္းတာနဲ႔ ခ်ံဳကို မီးရွိဳ႔ဲျပီး မီးလွံဳၾကပါတယ္။ မီးျငိမ္းသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရတာက ဘုရင္ကိုးကြယ္တဲ႔ ရဟန္းတစ္ပါးကို ျမင္ရမွ ေၾကာက္လန္႔တစ္ၾကားနဲ႔ မထူးပါဘူးဆိုျပီး မီးထပ္ရွိဳ႔ခဲ႔ၾကတဲ႔ ကံေၾကာင့္ေပါ့။ ပထမတစ္ၾကိမ္ ျပဳမူစဥ္က မသိလို႔ျပဳမူခဲ႔ေပမဲ႔ ဒုတိယအၾကိမ္မွာေတာ့ အျပစ္ပါသြားျပီေလ။ အဲဒီအက်ိဳးက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ငရဲမွာ ခံခဲ႔ရသလို အခုလို ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာေတာင္ ကံေၾကြး မေက်ခဲ႔ပါဘူး။
အားလံုးပဲ ေမတၱာတရားလက္ကိုင္ထားလို႔ မေကာင္းမွဳ႔ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတာေပါ့။ ကေလးေတြကို ပံုျပင္ေျပာတိုင္း အဆံုးသတ္သလိုေလးပဲေပါ့။ ကဲ ကေလးတို႔ေရ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။။။။
ခုဇၨာအထိန္းေတာ္ၾကီးမွာ ျမတ္ဘုရားလဲ တရားလဲ နာရေရာ အင္မတန္မွ ထူးျခား၀မ္းေျမာက္ရကား ပူေဇာ္ပါေတာ့တယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္သြားတဲ႔ ခုဇၨာအထိန္းေတာ္မွာ ပန္းကို အသျပာေလးပဲဖိုး အျပည္႔၀ယ္ျပီး ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ပန္းဆက္တဲ႔အခါ မိဖုရားက ဒီေန႔ ပန္းေတြမ်ားလွခ်ည္းလား။ ဘုရင္ၾကီးး ပိုခ်ီးျမွင့္လိုက္တာလားလို႔ ေမးေတာ့ ခုဇၨာ က အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံေျပာဆိုပါေတာ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားလို႔ ဘာမွမေၾကာက္ေတာ့ပဲ ငါးပါးသီလကို လံုေအာင္ထိန္းတဲ႔ သေဘာေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားမွာ ျမတ္စြာဘုရားလို႔ အသံၾကားတာနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ကာ ခုဇၨာကို အျပစ္မေပးတဲ႔အျပင္ ယေန႔မွစျပီး မိခင္ေနရာထားလို႔ နာၾကားလာရတဲ႔ တရားေတာ္ကို ျပန္ေဟာခိုင္းပါသတဲ႔။ ဒီလိုပဲ ေနာက္ေန႔ေတြတိုင္းမွာ ခုဇၨာ က တရားနာလာ၊ နန္းေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ျပန္ေဟာနဲ႔ေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားမွာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးခ်င္ေပမဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ခုဇၨာေျပာတဲ႔ ျမတ္ဘုရားစံေက်ာင္းရွိရာ အရပ္သို႔ တိုက္နန္းကို အေပါက္ကေလး ေဖာက္ျပီးပဲ ၾကည္ညိဳရတယ္ေလ။
ဒီသတင္းကို မာဂ႑ီမိဖုရားၾကားေတာ့ ေဒါသေတြ ထြက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဥေတနဘုရင္ကို သာမာ၀တီမိဖုရား တိုက္နန္းကို အေပါက္ကေလးေဖာက္တယ္။ ဘာအေကာက္ၾကံဖို႔ရွိသလဲ မသိဘူးလို႔ ေျပာေပမဲ႔ ဥေတနဘုရင္ၾကီးက မယံုၾကည္ခဲ႔ဘူး။ ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကို အေကာက္ၾကံဖို႔ သူ႔ဦးရီးေတာ္ ပုေရာဟိတ္နဲ႔ စီစဥ္ပါေလေရာ။ ၀ါသုလဒတၱာမိဖုရားၾကီးက ေအးေဆးသိမ္ေမြ႔သလို ဘုရင့္သမီးေတာ္လဲ ျဖစ္ေတာ့ အေကာက္မၾကံႏိုင္ေပမဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကိုေတာ့ မေကာင္းၾကံပါေတာ့တယ္။ဥေတနဘုရင္က မိဖုရားသံုးပါး အေဆာင္ေတာ္ကို တစ္လွည္႔စီကူးတာဆိုေတာ့ မာဂ႑ီမိဖုရားက သူ႔အေဆာင္ေတာ္မွာ ဥေတနဘုရင္ ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာေတာ့ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ႔အတိုင္း ဘုရင္အၿမဲယူေဆာင္ေလ႔ရွိတဲ႔ ေစာင္းရဲ႕ အေခါင္းေပါက္ကေလးမွာ အဆိပ္ရွိတဲ႔ ေျမြကို ဘုရင္မသိခင္ ထဲ႔လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ပန္းဖႊားေလးနဲ႔ ခ်ထားတာဆိုေတာ့ ေျမြၾကီးကို အထဲမွာေလွာင္ပိတ္ထားသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ ဥေတနဘုရင္ သာမာ၀တီအေဆာင္ဘက္ ကူးတဲ႔ အပတ္မွာ မာဂ႑ီက ဘုရင္ၾကီးကို ငိုယိုတားပါေတာ့သတဲ႔။ ညက အိပ္မက္မေကာင္းလို႔ သာမာ၀တီမိဖုရားအေဆာင္ေတာ္ မကူးဖို႔ ေျပာသတဲ႔။ ဥေတနဘုရင္က လဲ စိတ္မပူဖို႔ ေျပာေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမရမက ငိုယိုေျပာေနေတာ့လဲ သာမာ၀တီမိဖုရားအေဆာင္ေတာ္ကို ကူးေတာ့ မာဂ႑ီကိုပါေခၚခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ မိဖုရားတစ္ပါး အေဆာင္ေတာ္ကေန တျခားအေဆာင္ကို ကူးတာ မိဖုရားတစ္ပါးပါလာတယ္ ဆိုကတည္းက သူ႔အေပၚမေကာင္းၾကံေတာ့မယ္ဆိုတာ သာမာ၀တီမိဖုရားက သိေတာ့ အထူးသတိထားေနပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဥေတနဘုရင္ စက္ေတာ္ေခၚခ်ိန္မွာ ေစာင္းကို ေညာင္ေစာင္းေဘးခ်ထားေတာ့ အားလံုးသတိမမူခ်ိန္မွာ မာဂ႑ီမိဖုရားက ပန္းဖႊားကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေျမြၾကီးက အထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရေတာ့ ေဒါသတၾကီးနဲ႔မို႔ ပါးျပင္းၾကီး ေထာင္လို႔ေပါ့။ မာဂ႑ီီက မိဖုရားက အရင္ဆံုးေအာ္ေတာ့တာပါပဲ။ ျပီးေတာ့ သာမာ၀တီမိဖုရား က ဥေတနဘုရင္ကို လုပ္ၾကံပါတယ္။ ဘုရင့္ကိုလဲ သတိထားပါလို႔ ေျပာရက္သားနဲ႔ ဆိုျပီး မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ ေျပာဆိုေနေတာ့တာပါပဲ။ ဥေေတနဘုရင္လဲ လန္႔သြားတာဆိုေတာ့ သိတယ္မလား ဘုရင္တို႔ စိတ္ဆိုးရင္ ဘာမွမျမင္ေတာ့တာ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သာမာ၀တီမိဖုရားနဲ႔ ေမာင္းမေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ျမွားနဲ႔ ပစ္ျပီးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ပါေတာ့တယ္။
သာမာ၀တီမိဖုရားကေတာ့ ေမာင္းမမ်ားကို ဘုရင္အေပၚစိတ္မကြက္ဖို႔ ေမတၱာထားဖို႔သာ မွာၾကားတာေပါ့။ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ေရွ႔ဆံုးကထားျပီး ျမွားနဲ႔ပစ္ေတာ့ ေမတၱာတရားနဲ႔အျပည္႔ေနတဲ႔ အျပစ္မရွိေတာ့ ျမွားဦးက မိဖုရားဘက္မသြားပဲ ဘုရင္ဘက္ ျပန္လွည္႔လာပါေတာ့တယ္။ ဥေတနဘုရင္လဲ ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားကို ေတာင္းပန္ေတာ့ မိဖုရားက သူမ ဘုရင့္အေပၚတစ္ခါမွ မေကာင္းၾကံခဲ႔ဖူးေၾကာင္းနဲ႔ အတူ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးခြင့္ပါေတာင္းပါတယ္။ ဥေတနဘုရင္လဲ ခြင့္ျပဳလို႔ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို နန္းေတာ္မွာ ဆြမ္းစားဖို႔လို႔ အားလံုး ညီညႊတ္စြာ လုပ္ကိုင္ၾကသလို၊ ဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမကို ခံယူခ်ိန္မွာလဲ မာဂ႑ီမိဖုရားပါမလာပဲ သူအမုန္းၾကီးမုန္းတဲ႔ ျမတ္ဘုရား နန္းေတာ္ထိေရာက္လာတာ သာမာ၀တီေၾကာင့္ဆိုျပီး ေဒါသတၾကီးနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဦးရီးေတာ္ပုေရာဟိတ္ အကူအညီနဲ႔ပဲ သာမာ၀တီ မိဖုရားေဆာင္ကို မီးျမွိဳက္ပါေတာ့တယ္။ အစပထမမွာေတာ့ ေမာင္းမေတြက ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ ေျပးလႊားေနေပမဲ႔ သာမာ၀တီမိဖုရားက အားလံုးကို ေမတၱာဘာ၀နာစီးျဖန္းရင္း ေသေဘးကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္တဲ႔အခါမွာေတာ့ အားလံုးပဲ ျငိမ္းေအးစြာနဲ႔ အက်ိဳးရွိစြာ ခံယူသြားၾကပါေတာ့တယ္။
ဒီလိုသာမာ၀တီမိဖုရားနဲ႔ ေမာင္းမငါးရာတို႔ တစ္ေန႔တည္း မီးျမွိဳက္ခံရတဲ႔ ကံ၀႗္ေၾကြးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ဘ၀က ဘုရင့္သမီးေတာ္ ျဖစ္တဲ႔အခ်ိန္ကေပါ့။ တစ္ေန႔ သမီးေတာ္နဲ႔ ေမာင္းမ ငါးရာတို႔ ေရကစားျပီးေနာက္ ခ်မ္းတာနဲ႔ ခ်ံဳကို မီးရွိဳ႔ဲျပီး မီးလွံဳၾကပါတယ္။ မီးျငိမ္းသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရတာက ဘုရင္ကိုးကြယ္တဲ႔ ရဟန္းတစ္ပါးကို ျမင္ရမွ ေၾကာက္လန္႔တစ္ၾကားနဲ႔ မထူးပါဘူးဆိုျပီး မီးထပ္ရွိဳ႔ခဲ႔ၾကတဲ႔ ကံေၾကာင့္ေပါ့။ ပထမတစ္ၾကိမ္ ျပဳမူစဥ္က မသိလို႔ျပဳမူခဲ႔ေပမဲ႔ ဒုတိယအၾကိမ္မွာေတာ့ အျပစ္ပါသြားျပီေလ။ အဲဒီအက်ိဳးက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ငရဲမွာ ခံခဲ႔ရသလို အခုလို ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာေတာင္ ကံေၾကြး မေက်ခဲ႔ပါဘူး။
အားလံုးပဲ ေမတၱာတရားလက္ကိုင္ထားလို႔ မေကာင္းမွဳ႔ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတာေပါ့။ ကေလးေတြကို ပံုျပင္ေျပာတိုင္း အဆံုးသတ္သလိုေလးပဲေပါ့။ ကဲ ကေလးတို႔ေရ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။။။။
11 comments:
အင္း ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ.တာေတြ
အစအဆံုး သတိရသြားၿပီဗ်ာ...
ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳး ဇာတ္႐ွိန္တက္လာျပီ ဆက္ေရး..
ျပီးေတာ့ မိေဇာ္ ကို ျပန္ေျပာျပခိုင္း ..စာေရး အရမ္းေကာင္းတယ္..လာသင္ေပးဦး...
ေမတၱာတရားက အေကာင္းဆံုးပါပဲ၊ တို႔လဲ ကေလးဆိုေတာ့ ပံုျပင္လာနားေထာင္တယ္:P
ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ မဖူး ရယ္....
ေမတၱာသည္သာ ေအးၿမရာပါဗ်ာ။။။။။
ခ်စ္ခင္စြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ေနာက္ေတြ ေမွ်ာ္ေနေသးတယ္
ဆက္ေရးပါ
ႀကိဳက္တယ္
ေကာင္းလိုက္တာ မမငုံရယ္။ေမေလးလဲ အခုတေလာ အတိုက္အခုိက္ခံေနရတယ္မမရ။ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ကို ေမတၱာဘဲ ပို႔ပါတယ္။ စိတ္ထဲလဲခ်စ္ၿခင္း မုန္းၿခင္း မရွိဘဲေနေတာ႔ သူတို႔ ပို႔တဲ႔ အမုန္းေတြကိုဆီ မေရာက္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ေလ။
ေမတၱာလက္နက္ အစြမ္းထက္မွန္း ကုိယ္ေတြ႔အမ်ားၾကီး ၾကံဳဖူးလို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္ မမ။
ဆက္ေရးပါေနာ္ မမ
အၿမဲတမ္းခင္ေနမဲ႔
ေမေလး
က်ေနာ္ ရတဲ့ msg ကေတာ့ ေမတၱာထားဖို႔ရယ္.. မထူးဇာတ္မခင္းမိဖို႔ရယ္...
မ်က္လံုးၾကီးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကီးပဲရွိေသးတယ္ ပံုျပင္ေလးက ဒါပါပဲကြယ္တဲ့.. မရဘူး ျပန္ေျပာျပ
ပုံၿပင္ဖတ္သြားပါတယ္...ေမတၱာသည္သာ အရာရာကုိ ေအာင္ၿမင္ႏုိင္တယ္ဆုိတာေရာေပါ့
ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္
ခုမွ ယူ မိတာ ၃ ေယာက္ပဲ ရွိေသးတယ္ ။
မိဘုရားေတြ ရန္ျဖစ္ေနတာ
ဘန္ကီမြန္း ေခၚျပီး ရွင္းေပးလိုက္ ေအ ..
ဒါမွ ပိုရွဳပ္သြား ေအာင္ ..ဟိဟိ ၊
ေနာက္ ယူဖို့ ဘယ္ႏွစ္ပါးက်န္ေနေသးလဲ ။
ေျပာ ေျပာ ..လိုရင္းတိုရွင္းပဲေျပာေတာ့
ေမတၱာ ေတြ ၊ သစၥာေတြ ၊ ေရႊမန္း ေတြ..
အိပ္ခ်င္လာလို ့။ ဟိဟိ
မငုံေရ
ေမတၱာတရားအေၾကာင္းလာဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ
ေမတၱာသည္သာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ
ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္
အဆံုးသတ္ကို ဖတ္လိုက္ရၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္း ..
ဝဋ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ..
မေကာင္းမႈ တိုင္းကို ေရွာင္ၾကည္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပန္း သင့္ပါတယ္ ..
ေနေဒးသစ္။
အပိုင္းေလးပိုင္းစလံုးဖတ္ၿပီး၊ ၀ိပါက္ၾကမၼာ ဆိုတာကို ေၾကာက္ရြံမႈ ျဖစ္မိပါတယ္။
Post a Comment